"Daha okula geleli bir hafta oldu ve hemen çıkmaya mı başladınız?"
"Eh n'apalım, o da benden etkilenmiş görüyorsun işte." dedi Osamu bankın üstüne çıkıp oturmuşken. Atsumu ise karşısında kollarını açmış bekliyordu. Kardeşi için pek mutlu gibi değildi. Ne de olsa Hakamada'n o da hoşlanıyordu.
"Bu iş bana pek iyi gelmedi Samu."
Osamu bakışlarını bahçeden Atsumu'ya çevirdi.
"Niyeymiş?"
"İlk görüşte aşk diye bir şey yoktur çünkü. Daha tanımadan tanışmadan. Hem bir hafta geçti daha."
"Tanırız. Hem bak. Ne kadar erken o kadar iyi oldu."
Atsumu Osamu'nun bu hallerini anlayamıyordu. Kendisinin Hakamada ile çıkmak istemesinden dolayı değildi, doğru gelmiyordu.
"Yine de doğru değil gibi."
"Ah Tsumu. Sende bir gün birisi ile çıkınca bana olan kinin yok olacak. İstersen ayarlayabilirim çekemeyeceksen. Baştan böyle yapacağını bilseydim sana birilerini hazır ederdim."
"Konuşana bak. Sanki playboy. Düne kadar kızların yüzüne bakamıyordun."
"Ah bakir kardeşim. Söylenmeye devam et. Tanrı bir gün senin de yüzüne gülecek." dedi bankın tepesinden inerken.
"Siktir lan." Atsumu kardeşinin baktığı yöne döndü. Hakamada yanlarına geliyordu.
"Nerelerdeydin?" dedi kollarını Osamu'ya sararken.
"Buralarda takılıyorduk. Gel yemekhaneye gidelim."
"Tamam. Görüşürüz Diğer Miya."
Atsumu sadece elini kaldırabildi.
"Diğer Miya."
Suna dibine girene kadar geldiğini anlayamadı.
"Atsumu? Burada mısın?"
"Haa evet. Evet."
"Gel yemekhaneye gidelim."
Atsumu sadece başını salladı. Hala havada olan elini farkedene kadar.
...
Tepsilerini almış ilerlerken masa baktılar.
"Sormayı unuttum. Osamu'nun yanındaki kız kim?" dedi masalarına yönelmişken.
"Sakın! Yanlarına gitmeyelim!"
"Tamam gitmeyiz." dedi Suna Atsumu'dan bir kaç adım uzaklaşırken.
Atsumu tepsisini masaya koyup oturdu.
"Osamu'nun sevgilisi. Bir hafta önce okula geldi ve hemen sevgili oldular."
"Sendeki sorun ne?"
"Hemen sevgili olmaları?! Daha bir hafta oldu. BİR HAFTA. Ve sevgili oldular. Daha birbirlerini tanımıyorlar."
"E tanışırlar." dedi kaşığı ağzına götürürken.
"Off sende Samu gibi. Belki kız katil? Ve böyle hemen sevgili olup işi bitiriyorsa? Hee?"
"Tamam anladık, hayal gücün güçlü."
"Ya, öff."
"Bak tamam. Tabii ki çokta mantıklı değil. Ama ikisi de istiyorsa kimse karışamaz."
"Asıl sorun da bu. Ona karışamıyorum. Ama şunlara baksana. Sevgiliye yemek yedirme hangi yılda kaldı?!" dedi kaşığıyla Hakamada'nın ellerinden yiyen Osamu'yu göstererek.
"Ne yaparlarsa yapsınlar. Çok taktın."
Atsumu onları izlemeye devam etti. İster istemez bu durum canını sıkıyordu.
...
"Sonra bir bastım ki Michinari bile kurtaramadı." dedi Osamu ağzını yemekle doldurmuşken.
"Aferin benim oğluma. Senin nasıl gidiyor Atsumu?"
"Her zamanki gibi işte." dedi tabağıyla oynarken.
"Tabii Tsumu da bu kadar iyi top kaldırmasa vuramazdım." dedi kolunu Atsumu'nun omzuna atıp kendine çekerken.
"Ne güzel oğullarıma. Aman kötü olaylar uzak olsun sizden." dedi annesi elini göğsüne koyarak.
"Bugün ne kadar neşelisin Osamu? Her şey iyi galiba."
"Eh şey. Bir kız arkadaşım var."
"NE!" annesi hemen ayağa kalkıp Osamu'nun yanına gitti.
"Benim oğlum büyüdü de kız arkadaş mı yaptı?" dedi Osamu'nun yanaklarından öperken. Osamu iyice gururlanmıştı.
"Peki benim bu oğlumu kim üzdü?" dedi Atsumu'ya sarılırken.
"Ne olacak anne? Sevgilisi yok diye üzülüyor."
Atsumu, annesinin kollarından sıyrılıp sinirle ayağ kalkıp merdivenleri hızla çıktı.
"Osamu!" dedi annesi.
Osamu sadece omuz silkip yemeğine devam etti.
Atsumu odaya girip kapıyı sertçe kapattı. Ranzanın üzerine çıkıp sakinleşmeyi bekledi. Ağlasa mıydı bağırsa mıydı bilemiyordu. Sanki vücudundaki bütün kan beynine toplanıp kafasını patlatmaya çalışıyordu. Ama sinirden patlayacağı kesindi.
'Diğer Miya'
Aklında beliren bu iki kelime gözlerini açmasına sebep oldu. En ağırı da buydu. Sinirini bir şeyden çıkarması gerekiyordu. Ama şu an yapabileceği hiçbir şey yoktu. Sadece ranzadan inip üstünü değiştirdi. Tekrar ranzaya çıktı. Yorganı kafasına kadar çekti ama yüzü dışarıdaydı. Tam diğer tarafa dönecekti ki odanın kapısı açıldı. Ve geri kapandı.
"Bugün sıra bendeydi."
"Sikimde mi?"
"Tamam bugün de üst taraf senin olsun bakir ergen." dedi tişörtünü çıkarırken. Yatağa girip üstünü örttü.
"İyi geceler."
Atsumu cevap vermedi. Vermeyi de düşünmüyordu. Sadece gözlerini kapadı sıkıca.
Birbirlerine "iyi geceler" demedikleri bir gece bile yoktu.
Osamu bir süre cevap bekledi. Gelmeyeceğini anlayınca -kimse görmeyecek olsa bile- omuz silkti. Yana dönerek gözlerini kapadı. Uyuması zaman almadı.
