Disipline Rağmen; ÇATLAĞIZ!

Beyza

"Beyzaaaaa"

"Hıı"

"Beyzaaaaaaaa"

"Ne var lan ne var!"

"Kalk hadi!"

"Siz beni bırakın ben okumayacağım"

"Saçmalama hadi kalk"

"Ben zengin koca bulacağım dokunmayın bana"

"Kalkmayan fenerli ulan" diyen Elif'in vicdansız emir cümlesiyle çivi gibi dikildim.Oysa anneme bu altılıdan birini sabahları eve almaması konusunda uyarmıştım.Tabi o kaldıramıyor ya bunları alıyor eve. Ulan ben her sabah kalkmayan fenerli olsun diye kaldırılmak zorunda mıyım?Sabah mahmurluğumu üstümden atıp giyinmeye başladığımda Elif kızları çok beklettiğimden ve dışarıda beni lime lime keseceklerinden bahsediyordu.Ben hızlıca hazırlanıp kapıya yöneldiğimde "Nereye gerizekalı?" diyen Elif tarafından durduruldum ve gayet masumca "Okula zıpır nereye gideceğim?" diyerek cevap verdiğimde Elif saçımı yapmadığımı söylediğinde daha tam uyanamadığımı anlamıştım.Saçımı yaparken gözlerim duvardaki saate ilişti. "LAN! SAAT DAHA 7 BUÇUK! DERSE NEREDEYSE 1 SAAT VAR ŞAKA MISINIZ LAN! BEN 45 DK DAHA UYUYABİLİRDİM!!!" diye verdiğim tepkiyi dışarıdaki kızlarda duymuş olacak ki birden konuşmaları kesildi ve Elif'e baktığımda korkudan tavana falan bakıyordu. Beni uykumdan alıkoyacak kimseyi affetmem fener otobüsü taşlar gibi taşlardım. Tam geri yatma fikrine varıp yatağa yönelirken Elif'in; "Kanka mevzu var hadi yürü unut uyumayı." demesiyle uykulu gözlerim çatılan kaşlarımla birlikte şaşkınca açıldı.

Dışarı çıktığımda kızların bakışlarından neler olduğunu anlayamaya çalışıyordum ama kızların gözlerinde daha önceki mevzulara benzer bakışlar yoktu. Onların sinirini bozan ne aileleriydi ne de bir fenerli veya dedikoducu bir kız.Üzerilerinde bakışlarım fazla dolaşmış olmalı ki daha fazla beyin fırtınası yapmama izin vermediler ve Damla'nın gözlerini kaçıran bakışlarıyla birlikte mevzu var heyecanıyla Ceren lafa atıldı "Okulda bir domuz bacağı Damla'yı taciz etmiş." herkes sinirle bana bakıyordu, soracağım soruyu ağzıma tıkayan Merve'nin "Yan sınıftan Aziz." açıklamasıyla yavaşça herkes okula doğru yürümeye başladı.Yol boyunca kimseden ses çıkmadı artık okula gelmiştik.

İlk ders tarihti ve normalde herkesin kafayı gömüp uyuması gerekiyordu ama kimse bu durumda uyuyamaz tanıyorum ben arkadaşlarımı, dostlarımı şimdi hepsinin kafasında bin türlü tilki dönüyor. Kızların sessizliği öğle arasına kadar devam etti.

Öğle arası yanıma Oğuz geldi, konuşmak istiyordu. Onu sevmediğime bir türlü inanmıyordu,inanmak istemiyordu ama kısaca sevmiyordum işte kızlara baktığımda gitmem konusunda ısrarcı bakış attılar bende onları kırmadım Oğuzla yürümeye başladım. Bana hala söylediği yalanı açıklıyordu ama benim aklım çoktan bu haftaki Galatasaray-Eskişehir maçına kaymıştı bile Oğuz beni birden durdurup herkesin içinde öptüğünde beş parmağım sert bir darbeyle yüzünde buldu. Etrafıma baktığımda gördüğüm tek şey bütün okulun bizi izlediğiydi, buna durumdan haberdar olan kızlarda eklendi. Oğuz ise attığım tokadı hazmetmiş gibi gözükmüyordu. Sanki zaman durmuştu, herkes çok şapşalca bakıyordu.

OHA BİR SANİYE DAMIL NEREDE LAN? Yavaşça kızların yanına yürüdüm onlara Damla'yı sordum ama hepsi şaşkınlıkla etraflarına baktılar. Zülal'in "Dağılıp arayalım." talimatıyla ben spor salonuna koştum herkese Damla'yı sordum ama kimse görmemişti. Soyunma odasında Damla'nın sesini duyduğumda çakımı çıkarıp koşarak içeri girdiğimde kapı Aziz'e çarpmıştı ve o dangalak bana doğru yığılınca elimdeki çakı karnına saplandı. Bir anda her şey durmuştu. Damla sessiz sessiz ağlarken yerde yatan Aziz'e bakıyordum. Küfürler mırıldanıyordu. Damla'nın elinden tutup oradan uzaklaştırdım.
Kızlara mesaj attıktan sonra okulun arkasındaki yerimize gidip Damla ile onları beklerken Damla uzun bir aradan sonra suskunluğunu bozdu ve durumu üstlenmek istediğini söyledi ona sadece gülebildim biraz daha devam ettiğinde ise "KAPA ÇENENİ UFAKLIK" dememle sustu. Aslında hepimiz aynı sınıftaydık ama Damıl ay olarak içimizdeki en ufaktı ve ona bu şekilde takılmak hoşuma gidiyordu.