Zawgyi:
"ေမေမေရ သားဆိုင္သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"ေအး ေအးသား ဒါနဲ႔ေျခေထာက္ကသက္သာလို႔လား"
"အာရပါတယ္ေမေမရဲ႕ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး သားသြားၿပီေနာ္"
လင္းမေန႔ကစစ္ေသြးဆိုင္မွာဘာမွမလုပ္ဘဲထိုင္သာထိုင္ေနလိုက္ရသည္။ေနာက္ေတာ့အဲ့ေကာင္ပဲအိမ္ျပန္ပို႔ေပးတာ။သူကေျခေထာက္မသက္သာရင္မဖို႔ေျပာေပမယ့္လည္း ကိုယ္ကပိုက္ဆံယူၿပီးအလုပ္လုပ္တာေလ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အားနာရတာေပါ့။ဒါေတာင္ဒီေန႔သူ႔အမဆုိင္မွာသူထိုင္ေပးမယ္ မလာနဲ႔လို႔ေျပာထားလို႔သာခုမွထြက္လာခဲ့ျခင္း ဒီေန႔ကေသာၾကာေန႔ အဲ့ဒီေန႔တိုင္းေကာ္ဖီဆိုင္ကလူပါးတတ္သည္။သူအျပင္ေလးဘာေလးလည္း ေလ်ွာက္သြားဖို႔စိတ္ကူးထားသည္။ေရွ႕မွာစစ္ေသြးဆိုင္ကိုေတာင္လွမ္းျမင္ေနရၿပီ။
"ေဟ့ေရာင္ စစ္ေသြးေရ"
"လင္းေဇာ္ မင္းကလည္းနားပါလို႔ေျပာေနတဲ့ဟာကို"
"ရပါတယ္ကြာ ငါလည္းသက္သာေနပါၿပီ ငါအက်ၤ ီသြားလဲလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"ေအး ေျပာမရရင္လည္းလုပ္ေတာ့"
လင္းလည္းရယ္သာရယ္ျပၿပီး အက်ၤ ီလဲဖို႔ျပင္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့အလုပ္စလုပ္လိုက္သည္။သူလည္းစစ္ေသြးကိုကူလိုက္ ဆိုင္လာတဲ့လူေတြနဲ႔ေရာ အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့သည္။
"လင္းေဇာ္ မင္းျပန္ခ်င္ျပန္ေတာ့ေလ ဒီေန႔လူပါးတယ္ ငါလည္းခဏေနျပန္ေတာ့မွာ"
"ေအးပါ ခုမွေလးနာရီပဲရွိေသးတယ္ ငါအပ်င္းေျပေလ်ွာက္သြားလိုက္ဦးမယ္"
"ေအးပါ မၾကာေစနဲ႔ဦး"
"ေအးအး ငါသြားၿပီ"
သူလည္းစစ္ေသြးကိုနႈတ္ဆက္ၿပီး ဆိုင္မွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အင္းဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ငါမုန္႔တီစားမယ္ ေရွ႕နားကဆိုင္ကေကာင္းတယ္ သူလည္းေတြးၿပီး ေျခလွမ္းေတြကထိုဆိုင္သို႔ဦးတည္လိုက္သည္။
"အား စပ္လိုက္တာ ၿပီးေတာ့ဗိုက္ကိုတင္းသြားတာပဲ"
သူလည္းမုန္႔တီစားၿပီးဗိုက္ျပည့္သြားတာေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းေလးလမ္းသာေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။အိမ္လည္းျပန္ခ်င္စိတ္မရွိေသး။
-
-
-
-
-
-
"တံခြန္"
YOU ARE READING
ေမာင့္ကိုခ်စ္သည္
General Fictionေမာင့္အေပၚထားတဲ့ငါ့ခ်စ္ျခင္းကဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲဘူး....
