Zawgyi:
ဒီေန႔ ရွိုင္း ကုမၸဏီကိုေစာေစာထြက္လာသည္။ သူအလုပ္ျမန္ျမန္လက္စသတ္ၿပီး ဟိုအကိုပိစိေလးဆီသြားရမယ္။မေန႔ကေလသံမာမာနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့စိတ္ဆိုးေနလားမသိဘူး။သူကုမၸဏီကိုေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမေရာက္ေသး တံခြန္လည္းမလာေသးေသာေၾကာင့္ ရံုးတစ္ခုလံုးကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ၿပီးမွ သူ႔ရံုးခန္းထဲကိုဝင္လာလိုက္သည္။သူ႔အ႐ြယ္အရဒီအခ်ိန္ဆိုတစ္ခ်ိဳ႕သူေတြလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတုန္းပင္ျဖစ္သည္။သူကေတာ့စိတ္ကိုအလုပ္ေတြၾကားမွာသာနွစ္ထားခ်င္သည္။ဒါမွအတိတ္ကအရာေတြကိုျပန္ေတြးခ်ိန္မရမွာ ၿပီးေတာ့သူ႔ကိုရယ္ေစၿပံဳးေစတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုလည္းေတြ႕ထားၿပီးျဖစ္ေနသည္။သူ႔အေၾကာင့္ေတြးမိေတာ့နႈတ္ခမ္းတစ္စံုကအလိုလိုေကာ့ၫႊတ္သြားသည္။
"လူပုစိတ္တိုဆိုတာ သူ႔ကိုေျပာတာပဲျဖစ္မယ္......အဟင္းဟင္း"
သူရယ္လိုက္ၿပီး အလုပ္ကိုသာစိတ္နွစ္ထားလိုက္သည္။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ ရံုးခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားမွ အလုပ္ထဲစိတ္နွစ္ထားရာမွ
"ဘယ္သူလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ပါ CEO"
"ဝင္ခဲ့ေလ တံခြန္"
"ဟုတ္ကဲ့"
တံခြန္လည္းCEOဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
"CEO ေရာက္တာၾကာၿပီလားဗ် ကြၽန္ေတာ္ကုမၸဏီေရွ႕မွာ CEOရဲ႕ကားကိုေတြ႕တာနဲ႔ ေစာလွခ်ည္လားလို႔ေတြးေနတာ "
"အင္း ငါသြားစရာရွိလို႔"
"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ဗ် ဒါကဒီလရဲ႕ ကုမၸဏီေငြအဝင္အထြက္စာရင္းေတြပါဗ်"
"အင္း ဒါနဲ႔ ဒီေန႔ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕စရာရွိေသးလဲ"
"ဒီေန႔ကေတာ့ဘာမွမရွိပါဘူး မနက္ျဖန္ကေမနက္၁၀နာရီမွာေတာ့ အစည္းအေဝးရွိပါတယ္ဗ်"
"အင္းဟုတ္ၿပီ အဲ့ဒါဆိုၿပီးတာပဲ မင္းသြားလို႔ရၿပီ"
"ဟုတ္ ခြင့္ျပဳပါဦးဗ်"
ရွိုင္းလည္း အလုပ္ကိုလက္စျမန္ျမန္သတ္လိုက္သည္။ သူ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေလာက္ဟိုအကိုပိစိေလးဆီေရာက္မွျဖစ္မည္။သူအလုပ္ေတြအကုန္ၿပီးေတာ့ ထကအေၾကာဆန္႔လိုက္ၿပီး ကားေသာ့ကိုယူကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
-
-
-
-
-
-
