Pp Elizabeth
Ik werd wakker, deze keer wel thuis. Ik ging naar beneden... "Here we go again", mijn ouders maakten weer ruzie zoals altijd. Ik voel me echt alsof ik de oorzaak ben. Aless zegt van niet, maar ik voel me helemaal anders. Ik rende huilend boos uit het huis, ik weet niet waarheen, maar niet naar school. Ik spijbel weer, zoals altijd.
Ik zat op een bankje in het park en zag dat mijn telefoon bleef rinkelen. Het is Aless. Ik kan niet opnemen, hij mag me niet horen huilen. Ik keek voor me uit en zag kinderen spelen. Het herinnerde me aan vroeger, toen we een gelukkig gezinnetje waren met mijn ouders. Maar alles is veranderd sinds mijn broer. Mijn broer Liam zit in een instelling. Hij spijbelde veel, zoals ik nu doe, maar bij hem was het door drugs. Mijn ouders geven elkaar de schuld dat hij er zit en zeggen tegen elkaar dat ze geen goede moeder/vader zijn. Sindsdien is het zo. Ik mis Liam thuis. Ik voel me eenzaam. Soms hoop ik dat de politie me oppakt voor spijbelen, zodat ik bij hem kan zijn.
"Liza?" Ik keek op. "Oh hey Matthy, alles goed?" Ja hoor, waarom zit je hier zo alleen?"
"Ouders hebben weer eens ruzie."
"Oh, wil je erover praten?"
"Ja, is goed," knikte ik. "Kom, we gaan naar mijn huis," zei hij, "als je wilt?" Ik knikte zacht. Alles is beter dan hier in de kou of naar huis gaan. Ik ga pas morgenavond naar huis. Ik ga waarschijnlijk slapen bij Alessio.
Matthy's huis is groot. Hij woont hier met nog 4 andere jongens. Het is wel chill. Ik heb als vriendinnen alleen Sofia & Sienna (zusje van Alessio). Niemand mocht me ooit op school, behalve zij. Een van de jongens was alleen thuis. Hij begroette me: "Hallo, ik ben Raoul. Leuk je te ontmoeten."
"Hey, ik ben Elizabeth, zeg maar Liza."
"Wil je ook een pilsje?"
"Ik drink geen pils," zei ik. "Water is ook goed." Hij gaf me een glas water. "Wat brengt jou hier?" Ik keek naar Matthy, die begreep dat ik het liever niet vertelde.
"Ze kwam gewoon even chillen met mij," loog hij. "Kom, we gaan naar boven." Ik volgde hem naar zijn kamer. "Mooie kamer heb je."
"Dank je, en een groot bed," lachte hij. "Jammer dat ik die nog met niemand deel."
"Komt nog wel," zei ik.
"Kun je FIFA spelen?"
"Ja, ik bedoel, ik speelde het vroeger wel eens met mijn broer. Alleen, ja, volgens mij liet hij me altijd winnen. Denk niet dat ik zo goed ben. Wil je testen?" vroeg hij.
"Uhm, ja is goed." Ik nam een console. "Maak je klaar voor je ondergang!" riep hij. Na de match was het 3-4 voor hem. "Wow, voor een meisje ben je goed," zei hij. "Zeker dat je stiekem niet oefent?"
"Nee serieus, heb die ps niet meer. Mijn broer nam die mee."
"Oh, woont je broer alleen?"
"Nee, die zit in een instelling."
"Hmm, hij mocht iets meenemen, dus ja," knikte ik.
"Heb je honger, trouwens vroeg Matthy?"
"Eigenlijk wel," zei ik.
"Je moet niet zo verlegen zijn. Ik zal een grote pizza bestellen voor twee, als je wilt?"
"Ja, lekker." Hij bestelde ook voor zijn vrienden. We aten samen. Ik keek naar de tijd. Het is voor mij tijd om naar huis te gaan.
Gesprek Aless & Beth
Beth: Aless...
Alessio: Beth, eindelijk reageer je. Waar zit je? Ik maak me zorgen.
Beth: Bij Matthy, die jongen die ik ontmoette op het feestje. Wil je me komen halen?
Alessio: Kun je niet bij hem slapen?
Beth: Nee, ik wil bij jou slapen. Alsjeblieft?
Alessio: Alsjeblieft, stuur me je adres zodat ik kan komen.
Ik stuurde het adres en keek naar de jongens.
"Ik ga zo naar huis, Alessio komt me halen." Ik zag Matthy wegkijken. "Bedankt Matthy voor vandaag," zei ik en gaf hem een kus op zijn wang. "Geen probleem. Weet dat als je weer eens wegloopt of ruzie hebt met je ouders, kom dan naar mij. Mijn deur staat altijd open."
De bel ging. Ik deed open. Het was Alessio.
"Beth, ik maakte me zorgen. Sorry, Alessio," zei ik en gaf hem een knuffel. "Zullen we?"
"Ja," zei hij. "Kom, stap in de auto." Dat deed ik. We gingen naar zijn huis.
Pp Alessio
Ik deed mijn huisdeur open. Ik snap niet dat Beth na een paar dagen al bij hem thuis gaat, en mij kent ze al jaren. Ze ging naar boven naar Sienna. Ik liet een bad vol lopen voor haar; dat zou haar deugd doen, denk ik. Ik ging kijken wat ze deed. Ze sprak met Sienna.
"Beth?"
"Ja, Aless?"
"Ik heb een bad vol laten lopen voor je."
"Oh, wat lief," zei ze en gaf me een kus op mijn wang. Was die maar op mijn lippen, dacht ik. Ik zag Sienna, mijn zusje, zitten.
"Sienna?"
"Ja?"
"Mag ik je iets vragen?"
"Hoezo die vraag?" Ik keek naar beneden. "Ik vind haar al jaren leuk. No shit, Sherlock," zei ze. "Iedereen ziet dat. Zeg het haar gewoon. Wat kan er gebeuren?"
"Veel. Ze kan me niet leuk vinden of die andere jongen leuk vinden, wie? Matthy?"
"Ja?"
"Ze kent hem nog maar net en jou al jaren, maar ze zei wel dat hij enorm lief is. Kijk, Aless, ik kan je niets zeggen, girlcode, maar wacht niet te lang met je gevoelens op te biechten."
Ik ging snacks halen. We gingen samen een film kijken. Ik kwam terug en zag dat Beth wat kleding van Sienna aan had, zoals altijd als ze wegloopt. Mijn ouders zijn haast nooit thuis door werk.
Dit had ze aan
Het was echt sexy, verdomme. Ik kon bijna niets van de film volgen vanwege haar aantrekkelijke lichaam. Ze traint veel; ze zit op hardlopen. Ze is echt goed; ze zou professioneel moeten worden, het is ook haar droom. Na de film ging ik maar slapen, dromend over haar.
JE LEEST
alessio of Matthy
FanfictionBezig met herschrijven verhaal!! "Stel, je bent goed met twee jongens, maar je kunt niet kiezen. De ene behandelt jou als een prinses en doet alles voor je, de ander beschermt je wanneer je weer eens ruzie hebt met je ouders. Maar voor wie val je?"