4

76 20 29
                                    

Uykusuzluğun verdiği dengesizlikle beraber kapısını aralamisken hemen arkasından sevecen bir ses duyuldu "nayeon" bu sesin sahibi yoonginin annesinden başka kimseye ait değildi,nayeon solgun yüzüne büyük bir gulumseme takinip arkasına döndü "sen yine zayıflamışsın. gel hadi kahvaltı edelim seninle" her sabah onu kahvaltıya cagrir işte olmadığı gecelerde de ona yiyecek bir şey getirirdi.

Nayeon olumsuzca kafa salladı "çok teşekkür ederim ama yoongiyle aramız pek iyi değil, bilirsiniz.o yüzden gelmesem daha iyi"yoongi kapının arkasında kızın dediklerini kendine Söverek dinlerken "gelmesem daha iyi" sözcüğünü duymasıyla annesinin kısa kalan boyunu firsat bilip kafasını uzattı "ne bekliyorsunuz hadi!" Daha çok nayeona hitaben konuşmasıyla kız şok olurken annesi muzip bir ifade takınıp içeri geçti ve iki genci yalnız bıraktı.

"Hey,sana hadi diyorum"

"T-tamam"

Ayağındaki terlikleri çıkartarak kapıya yaslanmış gencin önünden gergince geçtiğinde yoongi istemsice gülümseyip nayeonun kapatmayı unuttuğu evinin kapısını kapatmak adına soğuk zemini umursamadan çıplak ayakla hızlıca karşıya geçip kapıyı kapatti ve eve döndü.

Masada yan yana oturan ikiliye kısa bir bakış atıp annesinin nayeonun önüne kattığı fıstık ezmesine bakıp hızlıca öne doğru atıldı "anne nayeonun fıstığa alerjisi var" soğuk vücudunun üstüne eğilmiş sıcak bedenle nayeon kalbinin yerinden çıkacağını hissetsede yoongi fıstık ezmesini almak için ne yaptığının farkında bile değildi "bak işte iki aydır gelmeyince unutmuşum" annesi kizginca nayeona söylendiğinde yoongi kendisinin suçu olduğunu bildiği için üstüne eğildiği nayeonu umursamadan ellerini masaya yasladı.

"Sürekli kavga cikartiyordum gelmemekle haklı,hiç kızma ona"

Annesi oğlunun büyük değişikliğini büyük bir şaşkınlıkla izliyordu,daha önce yüzüne bile bakamadigi kiz şimdi kollarını arasına almıştı "tamam,tamam kızmadım.hadi yiyelim" yoongi annesinden gözlerini çekip kafasını aniden aşağıya indirdi ve ona bakan masum gözleri yakaladı "buz gibisin,bu şekilde dışarı çıkma bir daha"üstündeki siyah ceketi çıkartıp kızın omuzlarını üzerine bırakıp karşısına yerleşti.

Bir süre sonra ev sesizlige gömülürken yoonginin annesinin telefonuna gelen aramayla masadaki herkesi irkilerek orta yaşlı kadına döndü "alo" telefonun diğer tarafi uzunca bir karşılık vermesiyle annesi ayağa kalktı "kahvaltınızı güzelce edin, işim çıktı gelince hallederim burayı" annesi mutfaktan ayrılınca nayeon gergince gözlerini etrafta gezdirdi daha dört beş saat önce kavga ettiği şahısla şu anda baş başa bırakılmasi onu garip hissettiriyordu.

"Ben..."

Mutfakta gezinen gözleri dimdirek ona bakan kahverengilere döndü

"Bugüne kadar yaptıklarım için özür dilerim"

Sebepsiz bir öksürük krizine gireriken yoongi bunu bekliyormuş gibi mekanik bir hareketle önündeki suyu nayeona uzattı. Kız durdurmadigi oksurukleri yüzünden titreyen eliyle alıp kafasına dikti

"Biliyorum hiç bir şeyi bir ozürle düzeltemem fakat bazı şeyleri yoluna katabilmek için bir başlangıç yaratabilirim. Degişimimin sebebini merak ediyorsun değilmi?"

"Evet"

Derin bir nefes alıp elini ensesine attı

"Ben galiba sana karşı farklı duygular besliyorum"



Haayyy...
Kitaptan kitaba koşuyorum sonum hiç hayırlı olmayacak eijeoejwowmrof
Neyse.
Umarım beğenirsiniz bebişlerim

LOVEʸᵒⁿᵍʸᵉᵒⁿHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin