what could be

094

jiya

i reached the place where i live. halos mapaupo ako nang sandalan ko ang pinto. napatakip ako sa aking bibig para pigilin ang pag hagulgol ko.

ganoon na ba talaga ako nasasaktan?

hindi ako matigil sa pag iyak. when will i get the happiness i deserve?

how will i get the happiness i deserve when he's there happy with someone else?

baka naman hindi ko lang talaga siya deserve. napailing ako saka naupo sa sofa. tinanggal ko ang jacket ko at natira ang puting tank top na minadali kong isuot kanina.

napatigil ako sa pagtatanggal ng sapatos kong suot nang may kumatok sa pinto.

sunod sunod ang katok kaya agad akong lumapit sa pinto at binuksan yon.

"w-what are you doing here?" theo didn't answer but instead, he walked in.

"theo.. u-umalis ka na. please.. p-please go away.." nasasaktan na ako. nakatitig lang siya sa namumula kong mukha at mata.

"why are you pushing me away?" halos manghina ako nang marinig ang malalim na boses niya.

umiling ako at bahagya siyang itinulak. "go away.. umalis ka na."

he didn't listen but he walked closer to where i am standing. "bakit mo ako pinapaalis, jiya?"

"f-faith’s waiting for y-you.. kailangan mong bumalik doon." utos ko sa kanya.

"this has nothing to do with faith. stop bringing her to this conversation." aniya. umawang ang labi ko at muling nag tubig ang mata.

what?

did he just..

"can you tell me what's wrong?" his voice soften. he held my arms. nawalan ako nang lakas na itulak siya. "hindi naman tayo ganito dati ah?" aniya na mas kinahina ko.

"theo.. please. i don't want to ruin your happiness. if you're happy with her, then i will support you. i am still your b-bestfriend." napayuko ako nang mag crack ang boses ko habang sinasabi ang huling salita.

napapikit siya. "best friend na naman.." mahinang aniya ngunit sapat lang para marinig ko. "tangina."

i looked up to him and smiled. "aren't we bestfriends? i am your.. your bestfriend diba? diba yun naman yun? h-happy namin ako may girlfriend ka eh.. na.. na seryoso ka na ngayon.. h-hindi na ako magagalit kapag hindi ko gusto yung dinedate mo-"

"bakit hindi ka na magagalit?" bigla niyang tanong sa akin na nagdala ng pagtataka sa akin. anong bakit? hindi ba yun yung gusto niya? baka kaya ayaw niya na sakin ay masyado ko siyang iniipit sa akin.

"bakit, jiya? bakit hindi?!" napapikit ako nang bahagyang tumaas ang kanyang boses.

"k-kasi may girlfriend ka na.." mahinang sagot ko.

mas hinigit niya ako palapit. "girlfriend?"

bahagya akong napatango. "si faith ba or s-si faye?"

kumunot ang noo ko nang bahagya siyang tumawa. "wala akong girlfriend.." umangat lalo ang tingin ko sa kanya. he's staring at me. "they're.. they're my step sisters.."

nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

step sisters?

theo smiled at me and pulled me again. "i missed you.." niyakap niya ako. "so.. much."

mahigpit ang kapit niya sa maliit kong bewang. my eyes watered. again. hindi ko alam kung bakit sobrang hina ko pagdating sa kanya.

"i.. i missed you too." sagot ko na mas lalong nagpahigpit ng yakap niya sa akin. sobrang higpit.

"i don't have a girlfriend.." panimula niya. "i dated so many girls before.. kasi.. sabi mo.. best friend mo lang ako.." mga salita niyang pinakikinggan ko. "i dated almost everyone i met but you.."

sinasabi niya ang lahat habang mahigpit akong niyayakap.

"i was waiting for you to cross the line and just say you love me.. kasi takot ako.. takot akong kapag nauna ako, hindi mo tanggapin at layuan na lang ako. i thought about the consequences kaya hindi ko tinuloy.." he sighed and pulled away from the hug. he stared at my eyes. "i.. i love you ever since.. years ago, i met you. i knew i love you. you were my choice, jiya. mahal kita higit pa sa pagiging bestfriend mo. at lalong higit pa sa sinasabi ni namjoon na boyfriend m—"

his statement was cut off when i immediately leaned in and kissed him. hard.

it took him long to realize. "i love you too." sagot ko sa kanya. "dati pa.. hindi ko lang siguro narealize agad.."

he intently stared at me. "kasi-"

my words were interrupted by his kiss. halos manghina ang tuhod ko nang lumalim ang bawat halik na ibinibigay niya sa akin. my body pressed against his. ganoon na lang ang pagsabay ko sa kakaibang ritmong ibinibigay niya.

and with that.. i knew i would give in. he's my love, after all. he's my number one choice.

———