• Η απρόσμενη Γνωριμία • (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)

🦋 Δεν ειμαι ξινή 🦋 [4°]

" Πρόσεχε"

- ουι...(Εμφανίζονται από το πουθενά 2 μηχανές , περιττό να πω πως έτρεχαν του σκοτωμου..)

"Πας καλά ;"

- Είστε ντιπ μ@λακες; Δεν βλέπετε μπροστά σας γαμω την τυχη μου ;
(Φωνάζω φανερά εκνευρισμένη στα δυο βόδια που φόραγαν κράνος οπότε δν μπορουσα να παρατηρήσω τα πρόσωπα τους)

( 1ο ) " Ναι ρε, εμείς φταίμε! Κοίτα λίγο μπροστά σου κοπελιά!

(2) "Γιατί είστε όλες τόσο αχρηστες;"

- Εγώ λέω να βουλωσετε το στοματάκι σας και να ανοίξετε τα ματάκια σας!!

Δεν θα ασχοληθώ άλλο πραγματικά.. Πήρα την τσάντα μου που μου είχε πέσει κάτω από το σοκ και τους προσπέρασα αδιάφορα! Οχι να με πουν και άχρηστη ρε φίλε αυτά...
Προχώρησα σαν κυρία και άκουσα τον ήχο από τις μηχανές κάτι που μου λέει πως έφυγαν. Περνάω ωραία όπως βλέπετε :/

Έφτασα στο σπιτάκι μου άνοιξα την πορτουλα και μπήκα μέσα..
Έβγαλα τα ρουχα μου , εκανα ένα ντουζάκι και έκατσα στο κρεβάτι να χαζέψω στο κινητό (κλασικά)..
Μετά από κανα δεκάλεπτο δεν άντεξα και ένιωσα τα ματάκια μου να κλείνουν κ ένας απαλος υπνος με πηρε ✨

<Επόμενη μέρα>

Μην με ρωτάτε ιδέα δεν έχω πως έγινε και δεν άκουσα το ξυπνητήρι.. Πετάχτηκα από το κρεβάτι αλλά ήταν αργά πλέον. Η ώρα 10 .. Ουτε πρώτη ώρα προλαβα ουτε δεύτερη ουτε τίποτα.
Σηκώθηκα κουτσου κουτσου και πηγα στο μπάνιο να κάνω τα απαραίτητα..

Σήμερα επέλεξα να βάλω αυτά :

Κατι προχειρο επειδή δεν είχα καθόλου χρόνο:/