Στην εποχή που βασιλευει η Τεχνολογία αναζητώ την αληθινή αγάπη!
Υπάρχει ή εξαφανίστηκε ;
Η Αλεξάνδρα μια 18χρονη έφηβη αλλάζει για ακόμη μια φορά περιβάλλον..Μακριά από όλους και από όλα..
Νεο σχολείο..Νέες φιλίες.. Νέες έχθρες.. Ένας κλειστός χαρ...
Κατευθυνομαι με γρήγορο ρυθμό προς την πορτα και ακουμπωντας το χέρι μου στο πόμολο την ανοίγω..
- Τι θες εσυ εδώ ;
- Μην χαίρεσαι τόσο.
- Θα χαρω όταν πρέπει.. Πες μου τι δουλειά έχεις εδώ και πως βρήκες την διεύθυνση μου!
-Ρώτησα τον Γιώργο.. ( Τον Αδερφό μου)
- Και τόσο μαλάκας που είναι σου είπε ?!
- Άφησε με να περάσω και θα σου εξηγήσω..
Δεν μπορουσα να κάνω αλλιώς και τον αφησα να μπει μεσα.. ΑΑ ξέχασα.. Να σας συστήσω τον ξάδερφο μου Κώστα.. Αφου πέρασε μέσα συνέχισα τις ερωτήσεις κλείνοντας με δύναμη την πορτα !
- Κώστα μιλά!! Που έμπλεξες παλι ;
- Σου υπόσχομαι πως δεν έμπλεξα πουθενά.. Παρεξήγηση έχει γίνει..
- Και εδώ γιατί βρίσκεσαι;
- Για κάτι δουλειές. Και θέλω να με αφήσεις να μείνω για δυο- τρεις μερες το πολυ .. Σε παρακαλώ
Μου είπε και δεν ήξερα τι να κάνω.. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι λίγες οι φορές που μου έχει σταθεί. Θα ήταν μεγάλη πουστι@ να πω όχι..
- Όσο θέλεις <3 ( είπα και χωρίς σκέψη έτρεξα γρήγορα στην αγκαλιά του)
- Μου έλειψες μικρή μου!
- Και μέναα ρε βλακα..
Μέσα σε ένα δεκάλεπτο είχε φάει και τακτοποιηθεί.. Τον έβλεπα πολυ κουρασμένο και έτσι του είπα να ξαπλώσει.. Όποτε ξανά έμεινα μόνη να σκέφτομαι βλακείες... Οχι για πολυ λόγου το ότι χτυπησε το κινητό!
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Δεν προλαβα να πω κάτι, με κάλυψε η Δήμητρα.. Οχι ότι με χαλάει που θα παω αλλά δεν θα με πειραζε και να μην πήγαινα! Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου με σκοπό να διαλέξω ρουχα.. κάτι που κάθε φορά με δυσκολεύει αρκετά! Μετά από πολυ σκέψη επέλεξα αυτά: 👇🏼
