~17~

32 2 0
                                    

Κατεβαίνουμε και οι δύο κάτω στην κουζίνα για πρωινό και κοιτάξτε όχι κοιτάξτε τι είχε

Είναι σαν να ζω στον παράδεισο είπα στην Σόφια και πήγα να κάτσω για να φάω ντααα να κει θα μείνουν ? Ούτε καν

Στέλιος : άντε δέκα ώρες να ετοιμαστείτε

Σοφία : αδερφούλη σκάσε

Άλεξ : σας αρέσουν κορίτσια

Κρις : αμεεεε

Σοφ: εσείς τα φτιάξατε ρώτησε με βλέμμα απορίας

Στέλιος: βασικά εμείς τα παραγγείλαμε

Σοφία : ααα είπα και γω

Κρις : ήταν πολύ καλο για να είναι αληθινό είπα με υποτιθέμενη απογοητεύσει

Στέλιος : απλά φάτε να φύγουμε

Κρις: καλααααα

Μετα από λίγο φύγαμε με 2 αμάξια και γω με την Σοφία και τον Στέλιο στο δικό του και τα αγόρια μαζί

Στέλιος : λοιπόν θέλω να είστε πολύ προσεκτικές

Σοφία : καλά ρε Στέλιο έχουμε ξανά πάει σχολείο

Κρις : μμμμμ μουρμουριζω χωρίς να έχω ακούσει τι λέει

Στελιος : και πάνω από όλα με τα αγόρια εκεί

Κρις : μμμμμ

Στέλιος : και αν εχετε κάποιο πρόβλημα να μου το πείτε

Κρις: μμμμμ

Στέλιος : Κρις άκουσες τι είπα

Κρις: μμμμμμ

Στ: Κρις φωνάζει και τρομάζω

Κρις : τι έπαθες παιδάκι μου και με τρομάζεις έτσι πας καλά

Στ : εγώ β εσύ που ταξιδευεις πάλι

Κρις : α ε πουθενα μωρέ έτσι χαζευα λέω και ξανά κοιτάω

Στέλιος : καλά άντε κατεβείτε φτάσαμε λέει και παρκάρει

....

Το σχολείο τεράστιο βασικά ΤΕΡΑΣΤΙΟ

Μπαίνουμε στο προαύλιο και όλα τα μάτια ήταν πάνω μας

Ωραία αρχίζουμε σκέφτομαι και προχωράμε προς το κτίριο
Μας σταματάει μια καθηγήτρια και .ας ρωτάει που πάμε εξηγεί ο Στέλιος την κατάσταση μας δίνει βιβλία και χωριζομαστε όλοι για τις τάξεις μας

Ακολουθώ τον Στέλιο και τον ακούω να λέει πως θα κάτσουμε μαζί και κουνάω το κεφάλι μου ως ναι . Παράξενα τα πράγματα μεταξύ μας . Δεν έχει λυθεί τίποτα και απλά το παίζουμε φίλοι δεν ξέρω τι θα γίνει .

Χτυπάμε την πόρτα και ο καθηγητής  φωνάζει περάστε

Καλησπέρα λέω
Καθ: υποθέτω οι καινούργιοι μαθητές. Λοιπόν να συστηθουμε με λένε Αντρέα Κωνσταντίνου και είμαι ο καθηγητής της άλγεβρας

Κρις : χάρηκα κυριε Κωνσταντίνου με λένε κρισταλια ξένου

Στέλιος : καλημέρα κυριε εγώ είμαι ο Στέλιος Παπαδόπουλος

Καθ: ωραία παιδιά καθηστε σε ένα θρανίο

Ήταν ένα προς το τέλος στο παράθυρο και λέω ορίστε ένα κελεπουρι από μέσα μου όποτε τραβάω τον Στέλιο από τη μπλούζα να έρθει προς τα εκεί

Ακούω μια ξανθιά Μπάρμπι να λέει μάλλον θα γαμαει καλα για να είναι αυτός ο κούκλος με αυτήν την πατσαβούρα και κάποιοι γέλασαν

Στέλιος : είπε η πουτανα που δεν έχει αφήση αρχίδι για αρχίδι αγαμιτο

Ξανθός μπροστά : πεστα αγορινααα

Και έκαναν αυτή τη χειραψία που κάνουν τα αγόρια τεσπαα

Κάθησα με και πείρα τη θέσει στο παράθυρο . Θα είναι μεγάλη μέρα η σημερινή

a nerd ? or not ? Where stories live. Discover now