~ 9 ~

55 2 0
                                    


Προχωράμε στους σκοτεινούς διαδρόμους του παλατιού εκεί μόνο οι εφιάλτες μπορούν να επιζήσουν εκεί που η πιο σκοτεινές επιθυμίες βγαίνουν στην επιφάνεια.

Φτάνοντας στην κεντρική πόρτα σε αυτή που έκρυβε πίσω της τον τεράστιο θρόνο και τον παππού μου να κάθεται πάνω σε αυτή δίνοντας πάντα εντολές.

Ξέρω πολύ καλά τίποτα δεν θα είναι το ίδιο  . από εκείνη τη μέρα και μετά αποδέχομαι την εξουσία με πρόωρη σε η μοίρα αφήνοντας έτσι κάθε μαγικό πλάσμα στον κόσμο των βρικολάκων αλλά και στον ανθρώπινο μπορεί  να αποκτήσω δύναμη υπερανθρώπου αλλά τίποτα δεν είναι πιο δυνατό όλα αυτά τα πλάσματα μαζί και αυτό με φοβίζει.

Έτοιμη με ρωτάει η θεία μου και χτυπάει την πόρτα

Ανοίγοντας την πόρτα οι φρουροί από πίσω μας πάντα περάσαμε στο πιο σκοτεινό αλλά και ποιο δυνατό και μαγικό δωμάτιο του παλατιού

Την αίθουσα του θρόνου εκεί που ο πατέρας μου η θεία μου ο θείος μου αλλά και οι παππούδες μου όπως και η μητέρα μου δώσανε έναν όρκο πριν πολλά πολλά χρόνια πριν καν γεννηθώ ότι αν ένα από τα παιδιά τους γεννήθη κορίτσι και ένα άλλο μέλος της Βασιλικής οικογένειας γεννήθη αγόρι τότε πρέπει να παντρευτούν και να αποκτήσουν τη μεγαλύτερη δύναμη αυτού του κόσμου πού υπήρξε ποτέ

Βέβαια τα σχέδια άλλαξαν γιατί μπορεί εγώ να γεννήθηκα κορίτσι αλλά γεννήθηκα μία χρυσή και δυστυχώς μαζί με μένα κοιμήθηκε και ένας χρυσός που αυτό σήμαινε την απόλυτη κυριαρχία όλων των μαγικών και μη όντων αυτού του κόσμου νομίζω τώρα καταλαβαίνουν όλοι γιατί μας θέλουνε νεκρούς .

Περπατάω στην αίθουσα με σταθερά και αργά βήματα προκαλώντας έτσι τον θόρυβο τικ τακ τικ τακ τόσο σπαστικός όσο και οι συγγενείς μου

Μας σταματάει ο φρουρός και μας ρωτάει είστε της οικογένειας?

Όχι του κηπουρού απαντάει η θεία μου με ένα ειρωνικό υφάκι

Πετάγεται ο παππούς μου ο βασιλιάς και λέει στο φούρνο πώς γίνεται να μην αναγνωρίσεις την πριγκίπισσα των βρικολάκων και την μέλλουσα βασίλισσα σου.

Αυτό ήταν η μοίρα μου είχε ήδη γραφτεί οπότε το μόνο που έμενε ήταν να βρω και τον άλλο χρυσό

Ποιος θα μου έλεγε όμως ότι τον ξερά
Και πολύ καλά μάλιστα
Ήταν τόσο κοντά μου όλον αυτό τον καιρό χωρίς να έχουμε καταλάβει ο ένας την ύπαρξη του άλλου χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι είχαμε τα ίδια συναισθήματα τις ίδιες αισθήσεις και την ίδια δίψα για εκδίκηση.

a nerd ? or not ? Where stories live. Discover now