Waar ben ik nu weer beland? Denkt Anouk als ze wakker wordt met handen die aan elkaar vastgemaakt zitten met touwen in een krakend bed. Anouk probeert om hulp te schreeuwen maar dat lukt niet, haar lippen zitten vast geplakt. Ook haar benen zitten vast aan elkaar.
Op het bureau, wat het enige accessoire in de kamer is behalve dan een bed, ligt een stuk ijzerdraad afgebroken van een lamp. Ze probeert van haar bed af te komen, en als het uiteindelijk gelukt is springt ze met twee benen aan elkaar naar het bureau om het stuk ijzerdraad te pakken.
Met het stuk ijzerdraad probeert ze de touwen door te snijden. Ze heeft mazzel dat het niet zulke dikke touwen zijn. Het is daarom ook gelukt. Het kamertje waarin ze zich bevindt is niet zo groot, en heeft ook geen ramen waardoor ze kan klimmen om te ontsnappen. Anouk moet iets anders verzinnen om te ontsnappen. Ze voelt aan de deurklink of hij open is. En ja hoor hij is los. De man die haar heeft vastgemaakt was toch niet zo slim als ze dacht, denkt Anouk. Ze sluipt rustig de trap af naar beneden. Vandaag zit het wel mee, er is niemand thuis.
Als ze eenmaal buiten is aangekomen, rent ze naar het ziekenhuis. Als ze daar is vraagt ze aan de verpleegster naar Karen en Gerard de Kraker.
De verpleegster schud met een verdrietig gezicht 'nee'. De schade was zo erg dat wij hen niet konden genezen. We hebben haar gestuurd naar een speciaal ziekenhuis waar ze ervaring hebben. Je kunt pas naar ze toe als ze zeker weten dat ze beter worden. Maar tot nu toe weten we nog niet of dat gaat gebeuren...
JE LEEST
Scherven
Novela JuvenilAnouk heeft vaak last van woedeaanvallen. Haar gezin is ten einde raad, en proberen haar steeds maar weer bij een psycholoog te brengen. Anouk vindt dit niet nodig en gaat weg bij haar ouders. Ze komt in een moeilijke situatie waardoor ze in aanraki...
