CHAPTER 4
Kendra's POV
Maaga akong nagising sa araw na ito. Unang araw namin bilang isang ganap na estudyante.
Our class will start at 7 kaya kailangan kong ihanda ang mga gagamitin ko. Pero masyado atang maaga dahil alas singko palang. Hindi na rin naman ako makakatulog ulit kaya wala na akong choice.The past few days ay inilibot kami ng ilang mga Senior Years na kabilang sa Student Council.
Binigyan rin nila kami ng mga damit at uniporme. We have nothing at nagpapasalamat kami dito.Ang mga kasamahan ko naman sa kwartong ito ay kapwa mahihimbing pa ang tulog.
Nakakatawa nga ang mga postura nila. Ang gugulo matulog.This is my first sharing a room to others and I must say, it feels satisfying. Gabi gabing may maiingay at nagaasaran. Lalo na kapag nakikita mo si Klian na sobrang pula ng mukha dahil sa mga pang aasar nina Elena at Mayleen.
Having this circle of person around makes me realize what I have missed. Mga kaibigan, kaasaran, and even a simple acquaintance.
Hindi ko na sila inabala pang ginising at pumasok na ako sa banyo para maligo. I didn't cook anything for breakfast kahit na may mini kitchen kami, baka masunog ko pa ang buong building.It only took me half a minute to finished preparing at lumabas na ako mag isa. Bumaba na ako hangang ground flour. Hagdan lang ang ginamit ko para mapagpawisan ako ng kahit konti.
May ilang mga mag aaral na rin akong nakikita na naglalakad patungo sa mga classroom.
History class ang pinakauna kong klase.
Hindi kami parehong apat ng mga klase at kung meron man ay sa mga major subjects Ito. And I don't know kung ano ang major subject na ito.Nahati kami sa ibang mga seksyon at nasa Class A ako napasama. I guess they based it on our social status.
Dumiretso naman ako agad sa history building pero hindi ko alam kung saan ako papasok na classroom. Shit.
I opened may bag para makita kung nandito ba ang ko schedule ko pero wala. Malas.
Then I suddenly remembered hiniram pala ito ni Elena kagabi.Naglakad lakad muna ako at tinititigan ang mga door sign baka sakaling may matandaan ako.
One more step and I fall on my feet.
I looked up at nakita kong may nakatayong babae sa harap ko.
She's the one who expelled Lady Giera's attack. Mukhang siya ang nabangga ko.I tried getting up pero napaupo uli ako. Ngayon ko rin lang nakita ang isa pang babae sa likod nito. She's using her hand to manipulate something. She's smirking at me.
Did she used her gift to me?
I tried getting up for the second time but I still end up falling."Watch your step and don't ever block my way." mariing wika ng babae sa harap ko.
I just stared at her and was about to do something ng biglang nabasa ang dalawang babae na nasa harap ko. Shock filled their faces. Pati rin naman ako ay nagulat ngunit nakabawi rin ako agad.
Tumayo ako agad ngunit wala na akong nakita ni isang tao maliban sa aming tao.
I gasped ng bigla akong sinampal ng babae sa harap ko."How dare you, you bitch" nagagalit na wika nito.
Sandali! Akala niya ba ako ang gumawa niyan sa kanya?
"Hindi ako ang gumawa niyan sayo"malamig kung tugon.
"At nagsisinungaling ka na rin ha? Walang hiya ka" akmang sasampalin niya sana ulit ko ngunit pinigilan ko siya.
No one has ever hurt me before. No one has ever slap me before. And no one talks to met like this before.
I'm trying to be considerate dahil may kasalanan ako bang una pero sumusobra na siya.
My Dad taught me to be good but never let them go over you."One more touch and you'll regret it" madiin kong wika. "Sino ka sa tingin mo para pagsalitaan ako? Para sampalin ako? You know what, you are just a bully wannabe. Trying to be on top but will never be"
I saw her hand na hinawakan ko na dumudugo. I let my pointed plants to takeover my hands dahilan para masugat siya.
The girl behind her was about to do something pero hindi ko hinayaaan. I am not stupid to not know that she uses Gravitation. Her hands are her way of releasing her gift.
I make my vines go to her at pinalibutan ang katawan niya. I tightened it at hindi na niya napigilan pang sumigaw.Ibinalik ko ang tingin ko sa babaeng nasa harap ko. I tried to tightened my grip to her pero nagawa niyang mabawi ang kamay niya. Of course, that gift.The gift to absorb someone's attack kaya nagmumukhang ini expel nito.
She can absorb it pero alam kong ang stamina nito ay humihina na. I formed my plants to make a sword.
I attack her at pinipilit nitong umiwas. Natataman ko parin siya and I can sense pain in her.
I was right. Her stamina is too low kaya malimit lang ang pagabsorb niya sa atake ko.
I wasn't trained for nothing. Maliit man na panahon but my father taught me enough to survived.I wanted to end it fast kaya pinalaki ko ang sword na hawak ko nang biglang nagyelo ito. Buti nalang at maagap ako kaya pinabalik ko ang mga halaman sa katawan ko.
I looked around and I didn't expect to see such crowd. May babaeng lumapit sa amin. Her light blue hair and eyes screams coldness.
" That's enough rookies, hindi kayo nandito para magpatayan." walang emosyon nitong sabi.
Nakita ko rin sina Elena na papalapit sa akin. She gave me "what-was-that" look so I simply mouthed nothing.
I didn't bother looking at the ice girl at tumalikod na para salubungin ang mga kasama ko.
"She looks pathetic" nakangiting saad ni Klian habang tinititigan ang nasa likuraan ko.
That was unexpected. Akala ko pa naman ako ang pagsasabihan nila.
" Kulang pa nga yan , dapat sinakal mo na para malagutan ng hininga." ani rin ni Elena.
" You sound so mean guys, kawawa na nga sila." nasa himig nito na hindi niya nagustuhan ang sinabi ng dalawa. "At ikaw naman Kendra, bat mo ginawa yan" sabay turo sa dalawa. "Kararating lang naming lahat at ito ang nadatnan ko." sermon nito na parang manang.
That is the thing that I admired about Mayleen. She acts like our older sister.
"She started" simpleng sagot ko.
" Hindi na ako nagulat" sabay pang wika ng mag pinsan at may simple pang pag irap. Siguro kilala nila ang babae.
I suddenly heard a bell rang which means the class will start. Elena gave me my schedule at nagpaalam na sila sa akin.
May iilan estudyante ang nakatingin sa sakin habang naglalakad ako but I don't give a shit.
Pumasok na ako sa klase at lahat ng mata ay nakatingin sa akin. I coldly stared at them at umupo sa pinakalikod na parte kung saan wala pang naka pwesto.
This will be a terrible day. mahinang bulong ko sa sarili.
BINABASA MO ANG
WESTWOOD ACADEMY
Fantasy"To trust is taking the responsibility to be shattered, like a glass that slips in the hand. Never be fixed nor be whole again." One day I find myself entering this school. It is not in the middle of the forest. No tall trees or gate to cover t...