Merhaba ben Deniz Eroğlu babamın işlerinden dolayı Eskişehirdeki evimizden İstanbul'a taşınmak zorunda kaldık 1 haftadır istanbul hayatına alışmaya çalışıyorum 19 yaşında bir genç kızım sonuçta İstanbul'a geldiğimden beri günlük tutuyorum iyi anılarımda kötü anılarımda var bana bir sırdaş oluyor onla kendimi iyi hissediyorum aslında çocukluğumdan beri çok sosyal biri olmamışımdır hep içine kapanık biri olmuşumdur bugün okulun ilk günüydü gerçekten çok heycanlıyım sabah yatağımdan kalktım saçım acayip bir şekilde dağılmıştı aynada üstüme baktığımda üstümde tavşanlı pijamalarımla acayip komik duruyodum eyşan ablanın (anneme yardım etmek için gelir bir nevi hizmetçi gibi) dolaba ütüleyip astığı kısa kollu okul tişörtümle siyah dar pantolunu giydim kumral saçlarımı tarayıp maşa yapıp at kuyruğu topladım ve yüzüme rimel ve parlatıcı ruj sürdükten sonra kahvaltı için bir kaç şey atıştırıp evden çıktım babam beni okula bırakacaktı arabaya bindim ve açıkçası arabada ikimizden de bir söz çıkmadı radyoda *Kusura bakma seni unutamadım* diye bir şarkının sözü çarptı çok anlamlı geldi bana bu nihayet okula gelmiştim acayip büyüktü ve dışı çok güzeldi çok...
