𝙵𝙰𝙼İ𝙻𝚈 ~ [𝙽𝙰𝙼𝙹İ𝙽]

[13] Final

"sen delisin o benim oğlum"

"biliyorum saçma geliyor ama o bizim üvey oğlumuz"

"salak salak konuşma o benim öz oğlum gözlerimin önünde oldu"

"sezeryan yoluyla doğurdun hepsini"

"yani ne var hissettim işte o benim oğlum olmasaydı anlardım"

" bak anlatcam detaylıca sen de beni kesmiyeceksin"

"tamam dinliyorum hadi başla yalanlarına"

"yalan değil zaten ne desem inanmayacağını bildiğim için bir kaç belge de getirttiyorum.
Şimdi senin doğumun başladığın da bana haber verdiler bazı şeylerin ters gittiğine dayir ben de hemen hastaneye geldim bana bir seçim yapamam gerektiğini söylediler ya  seni seçicektim ya da oğlumuzu ben de seni seçmek durumun da kaldım"

"Ne"

"bak seokjin zaten seni değilse oğlumuzu seçmek zorunda kalsaydım o bile 1 haftaya öleceğini söylediler ben de seni seçtim ardından o gün doğmuş bir çocuğu buldum ve para karşılığında yetişmhaneye gitmeden onu sahiplendim bir gün yoongi ye çok sinirlenmiştim ve ona gerçeği söylemiştim işte o zamandan beri ben den daha çok nefret ediyor ona yalan söylediğimi zannediyor ama maalesef doğru çok üzgünüm sana önceden herşeyi anlatmam lazımdı"

"joon benim biraz dinlenmem lazım"

"tamam seni sıkmıcam"

"anlayışın için teşekkür ederim bebeğim"

Günün geri kalanında seokjin kafasını dinlendirmiş, yoongi oğluyla özlem gidermişlerdi. Herşey yolunda ilerliyordu. Artık onları engellicek kişiler kalmamıştı. Normal bir hayat onları bekliyordu.

Seokjin yoongi ile uyumak istediğini dile getirince birlikte yatmaya gitmişlerdi. Şimdi ise seokjin, yoongiye sıkıca sarılmış bir şekilde yatıyorlardı.

"baba"

"efendim bebeğim"

"üvey olduğumu biliyorum"

"üvey değilsin benim bebeğimsin"

"beni de seviyorsun onlar gibi dimi"

"sizleri birbirinizden ayırdığımı nereden gördün"

"görmedim çünkü hepimizi eşit seviyorsun ama artık benim senin gerçek oğlun olmadığımı öğrendiğin için"

"bebeğim bu konuyu kapatalım ben hepinizi eşit seviyorum hepiniz benim bebeklerimsiniz üvey de olsan hatta benim için öyle bile değilsin"

"seni çok seviyorum babacığım"

"bende seni çok seviyorum bebeğim"

Odaya aniden dalan jimin, taehyung ve hoseok ile o tarafa dönmüşlerdi.

"bizleri de seviyor musunuz" diye sormuştu hoseok

"seviyorum tabi ki de hadi gelin bakalım"

Hepsini yatağa yatırmış dı.

"baba, jungkook" diye kapıya bakıyordu taehyung

Kapıya baktığın da seokjin, namjoonun kucağında bir adet gözleri dolmuş dokunsan ağlayacak bir adet jungkook vardı. Jungkook'un aniden dediği şeyle hepsi mutlu olmuştu.

"biz de gelelim mi"

"şütten bizi de alın aranıza"

"tabi ki de gelebilirsiniz"

"oleyy baba hadi"

Jungkook ve namjoon da yatağa geçmişdi. Birbirlerine sıkıca sarılmış sıcacık yuvalarını sarılmalarıyla daha da sıcaklaştırmışlardı.
(yazdığınımı anlamadım :( sjsjsj)

Çocukların uyuduğunu anlayan namjoon hafifçe kafasını kaldırmış ve uyuyup uyumadığına emin olduğu eşine bakmıştı.

"seokjin uyudun mu"

"uyumadım joon bir sorun mu var"

Namjoon eşinin uyumadığını görünce mutlu olmuştu.

"seokjin biz acaba hala küsmüyüz? Kafanı toparlayabildin mi?"

"joon"

"evet"

"biz hiç küsmedik ki hem evet kafamı topladım bunların hepsi geri de kaldı artık sizinle birlikte mutlu olmak istiyorum ya sen, sen de istiyor musun? "

"evet seokjin sizinle sonusuza kadar mutlu olmak istiyorum"

"o zaman bize sıkıca sarıl ve tüm sevgini bize ver joon"

"tüm sevgim sizindir seokjin seni seviyorum"

"ben de seni seviyorum"

Mutlu olabilmek için bazen hayatınıza reset atmanız gerekir. Her şeyi sıfırlamak ve bütün yaşadıklarınızı unutmak, yeni yaşamanıza en baştan başlarken sizin mutluluğu yakalayabilmenizi sağlayacaktır.

Aşk mı?
Aşk çok farklı aşk
Seokjin için farklı namjoon için daha da farklı...

Bitti.

Yaaa bittiğine inanamıyorum 🥺
Erken den final vermeyi ben de istemezdim ama daha da uzatıp suyunu çıkarmak istemedim.
Garip Türk dizilerine dönerdi herhalde kssldmejsşdömdsş.
Şu zamana kadar bölüm atmamı sabırla bekleyen herkese çok teşekkür ederim.
Emeklerimi karşılıksız bırakmadığınız için daha da teşekkür eder.
Hepinizi çok seviyorum.