𝙵𝙰𝙼İ𝙻𝚈 ~ [𝙽𝙰𝙼𝙹İ𝙽]

Ceza <4>

Seokjin

Dün joon ile konuşmamız da belki aramız biraz daha iyi olur diye düşünmüştüm ama nedenini anlamadığım bir şekilde daha da kötüleşmişti.

Çocukları öğle yemeği için mutfağa geçmelerini söylemiştim onlara yemeklerine koyup yemeklerine yardım ettikten sonra bir kaç lokmada ben yemiştim. Mutfağa topladık dan sonra akşam yemeği hazırlamaya başlamıştım.

O arada salon dan gelen ağlama sesi ile oraya gitmiştim. Hoseok içli içli ağlıyordu.

"bebeğim ne oldu"

"taehyung (hıck) resimlerimi yırtmış"

"taehyung hemen buraya gel"

Taehyung bahçeden hemen içeriye gelip yanımıza gelmişti. Kafası yere eğik bi şekilde bir şeyler söylerken

Salona hızlı hızlı ama küçük tatlı adımlarla salona Jungkook girmişti. Girdiği gibi de joon nun japonya dan getirdiği küçük heykeller den birini kırmıştı. Hoseok ve taehyung orda bırakıp hızlıca Jungkook un yanına gittim. Şok olmuştu benim tatlı bebeğim bir bana bir de yerde ki cam kırıkların bakarak hıckırarak ağlamaya başlamıştı. Hemen onu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştığım da Yoongi kapının ordan aniden bize seslenmişti.

"namjoon geldi ve çok sinirli"

Demesi ile Jungkook hariç tüm çocukları odalarına çıkartmıştım. Jungkook bişey yapamazdı zaten onun eline vermeye de pek gönlüm el vermezdi sonuçta benim bebeğim ben yaptım onu

Joon kapıyı açarak eve girdiğin de ilk öncelikle mutfak tarafına doğru gitmişti. Hemen yere eğilip parçaları toplarken elim aniden kesilmişti. Jungkook un ağlamaları şiddetlendiğin de kafamı biraz daha yukarı kaldırdığım da namjoon ile göz göze gelmişti. Kaşlarını çatmış aval aval bakıyordu.

Yerden doğruluk parçaları eski yerine koydum. Namjoona geri döndüğüm de tam ağzını açıp bişeyler diyicekken Jungkook bir anda önüme geçerek

"özüy dileyim namjuun baba ben yaptım ama yanlıslıkla oldu"

Namjoon bir bana bir de Jungkooku bakıyordu. Jungkook bir anda tutup üst kata doğru çıktığında çocuklar kapılarını gizlice bakıyorlarladı. Onlara kapatmaları dayir işaret yaptığım da hiç bişey yapmamışlardı aval aval bakıyorlarladı.

Hemen namjoonun peşimden gittiğim de Jungkook ile çatı katına doğru çıkıyorlardı.

"joon ne yapıyorsun, bırak çocuğu lütfen"

"işime karışma Jin hemen odaya git"

"joon bişey yapma o daha çok küçük hem özür diledi lütfen joon"

"SANA İŞİME KARIŞMA DEDİM"

"Ama o benim oğlum"

"lutfen kavga demeyin"

"sen ceneni kapa bücür"

Diyerk çatı katına giden merdivenlerin kapısını açıp onu kooku oraya kapattı. Kapattığı anda Jungkook daha çok ağlamaya başlamıştı. Kook bebeğim karanlıktan korkarkı.

Namjoonun elinden anahtarı almaya çalılıcakken beni bir an da omuzlarına alarak aşağa inmeye başlamıştı.

"joon yapma lütfen kook karanlık dan çok korkar, o daha çok küçük namjoon lütfen bırak onu"

"yapmam gerekeni yaptım merak etme aklı başına gelir"

"joon lütfen ağlama sesleri buraya kadar geliyor bırakata kapıda bekleyim"

"SANA OLMAZ DİYORUM ANLAMIYORMUSUN"

odaya girmiş bir hızla beni yere fırlatmıştı, bakın yere fırlatıyor ayı yatağa değil.

Kook un ağlama sesleri buraya kadar geliyordu ama bir dakika aniden kesildi sesi,

Tam kapıdan çıkıp gidiyordum ki bir anda namjoon beni tuttuğu gibi altına almıştı. Bir anda yumruklar geçirmeye başlamıştı. Alışıktım yapardı bişey diyemezdim yapamazdım.

Yumrukları yavaşlayınca üstünü çıkarmaya başlamıştı. Aynı şekilde benim de üstümü çıkartmıştı. Kemerini alıp sırtım da derin ve geçici olmadığını emşn olduğum yaralar açmaya başlamıştı her defasında daha sert vuruyordu. Gözlerim aniden kavramaya başlamıştı devam ise yok, bir hiçlik.

*FLASHBACK *

*10 yıl önce *

"namjoon anla beni seni çok seviyorum"

"bak Jin ben seni üzerim"

"üz joon ama senden vazgeçmem geçemem"

"neden"

"çünkü sana aşığım kaç yıldır peşindeyim anla beni artık"

"bak Jin ben senin biraz sevip sonra ayrılabileceğin bir insan değil seni üzerim belki kendimi kaybedip seni dövebilirim"

"umrumda değil diyorum ben de ne yaparsan yap sadece yanım da ol istiyorum anlamıyormusun beni"

"peki Jin 2 hafta sonra evlenelim"

"ne"

"evlenelim, istemiyor musun"

"istiyorum ama çok erken değil hemen evlenmek 1 ay sonra felen olsa olmaz mı"

"2 hafta sonra beni gerçekten seviyorsan evlenirsin, yoksa hemen çık git hayatımdan"

"tamam senle evlencem"

"emin misin herşeye rağmen benle evlenir misin"

"evet evlenirim"

"o zaman cehennemine hoş geldin"

*FLASHBACK BİTTİ*

SEOKJİN

Uyandığımda joon yatak da uyuyordu üstüm başım pertti.

Hemen yerden kalkıp banyoya gittim. Kısa bir duşun ardından üstümğ giyip yavaşça odadan çıktım. Üst kata çıktığım da kapının orda bekleyen çocuklarımı görmüştüm. Taehyung hemen kapını önünde uyuya kalmıştı ona sarılan hoseok da aynen öyleydi. Gözlerim biraz daha gezdirdiğim de birbirlerine sarılan Yoongi ve Jimin ikilisini görmüştüm.

Zor olsada ilk önce Jimin, Yoongi, hoseok ve taehyung u yataklarına yatırmıştım. Sonra odama gidip joonun pantolonun cebinden anahtarı alıp kooku çıkartmıştım. Perişan olmuştu.

Onuda yatağına yatırıp yanına bir bardak su koymuştum.

Sessiz adımlarla kendi odama gidip joon dan en uzak köşeye yatmıştım.