Merhaba, ben Öykü. 6 yaşındaydım istanbulda yaşıyordum. 2 katlı bir evimiz vardı evin tek çocuğuydum, konuşmayı ve anlamayı erken öğrenmiştim. Neyse işte bir gün uyandığımda bağrışmalar duymuştum, annem ile babam her zaman ki gibi kavga ediyorlardı o zaman küçüktüm pek birşey anlamazdım, hemen aşağıya indim küçük adımlarla annem ağlıyordu pek hatırlamıyorum o zamanı ve o günden sonra babamı görmemiştim. Çünkü büyükannanemlerde yaşıyacaktık artık, annem ile babam ilk cahasede boşanmışlar, ben babamı görüyordum özlüyordum onu, bir kez yanına gidicek olmuştum beni istemediğini başkasıyla evleneceğini beni rahat bırakın dediğini duymuştum. Annem üzülmemi istemediği için söylemedi işlerinin çok yoğun olduğunu söylemişti. Babam'dan ayrı kalmak canımı cok yakıyordu ama alışmam lazımdı..
Bir sonra ki bölüm de görüşmek üzere. ..
