Merhaba, bugün hiç birşey yemedim. Anne özlemi o kadar zor ki benim için, galiba hayat bana yeni başlıyor ama güçlü olmalıyım. Neyse sahile hava almak için biraz çıkayım dedim. Deniz havası belki iyi gelir. yürüdüm yürüdüm yanlışlıkla bir kıza carptim.
Ben: pardon Özür dilerim .
Kız: Önemli değil.
Ben: :))(
Arkamı dönüp yürümeye başladım. birisi bana sesleniyordu. Baktım o kız. .
Kız: Canım bu senin olmalı galiba?
Ben: Evet çok teşekkürler.
Kız: Dalgınsın galiba?
Ben: Evet bu aralar çok kötüyüm.
Kız: Hım adın ne?
Ben: Öykü senin adın ne ?
Kız: Adım Halime adın güzelmiş derdini anlatmak ister misin?
Ben; Seninde adın güzelmiş. Olur konuşalım.
Halime: Tamam gel hadi oturalim şu banka.
Oturduk.
Halime: Nerelisin, nerdesin, nerede oturuyorsun?
Ben: Istanbulluyum. Şişlide oturuyorum annanemle yaşıyorum. Sen?
Halime: Aslen aydınliyim, babamin işi burada olduğu için burada ailemle yaşıyorum. Kadıköy de oturuyorum. Kardeşin var mı? Abin felan? Annanenle niye yaşıyorsun?
Ben: Tek çocuğum, annem ile babam ayrıldı. Annem, annanem ve dedemle yaşıyordum. Ama annem beni terk etti. Zaten babamı annemle ayrıldıktan sonra birdaha görmedim
Halime: Oha cok kötü olmuş, üzülme kaç yaşındasin?
Ben: Uzulmemeye güçlü olmaya çalışıyorum.
Halime: Telefonun var mı? Canım
Ben: Evet senin?
Halime: Numaranı verir misin ara sıra dertleşiriz?
Ben: Çok iyi olur hic yakın arkadaşım yok biliyor musun?
Halime: Hımm o zaman ilk de ben olurum, neyse veriyim numaramı
(0..........)
Ben: Tamam anlaştık
HALIME ARIYOR..
Ben: Tamam :) oldu.
Halime: Neyse akşam oluyor kalksam iyi olur, sonra görüşürüz canım kendine iyi bak
Ben: Bende kalkayım akşam oldu. Sende jendune iyi bak, sinra görüşürüz.
Öptük..
Eve yolu koyuldum. Biraz düşündüm, biraz daha düşündüm, çok düşündüm yine çıkış yolu bulamadım. Belki de herşeyi zamana birakirsam duzelicektir..
Eve vardım, annanem oturuyordu. Dedem de gazete okuyordu. Odama girdim, kitabımı, kahvemi, kulaklığımı alıp yatağıma yattım. Yemek bile yemedim. Hergün annemin gelmesini beni opmesini bekliyorum..
