ADALET RÜYALARDA

MERHABA BEN RÜYA

                                                                                                                                                                    
     İnsanın kendini anlatması çok zor. Buraya anneannemi kaybettikten sonra taşındım. Annem beni küçük yaşta bırakıp gitmiş ananeme. Anneannem, ölene kadar çalışıp bana baktı. Dedem, ben 2 yaşımdayken ölmüş. Her şeyimi kaybetme duygusunu, anneannemi kaybedince ilk kez yaşadım. Bu öyle bir duygu ki… Yokluk… Anneannem artık yok. Sütlacı, patates yemeği, şefkati yok.  

     Asla görmediğim sözde annemle bir yaşama başlamak, Bursa'dan ayrılmak. Eşya kaybetmeye benzemiyor insanın sevdiğini kaybetmesi. Yeri dolmuyor işte, dolamıyor.

    Öyle bir acı ki üstelik mezarına bile uzaksın. O da bir yokluk. 15 yaşında bir kız çocuğuyum ben daha, bu kadar acı fazla. Anneme hesap sorasım var, soramıyorum. Babamı sorasım var, soramıyorum.
    Kendimi resim çizmeye verdim. Bu bana çok iyi geliyor. Dışarıdan bakıldığında gayet neşeli, mutlu, şen bir kız çocuğu var. Aslında bir erkek nasıl sahiplenir bilmiyorum. Ama şu an mutluyum. Yeni arkadaşlarım bana iyi geldi. Annem bana demişti iyi gelecek diye. Haklıymış. Bakalım neler olacak? 

    Anneannem bana hep derdi ki: ''Rüya, senin karşına öyle bir adam gelecek ki… Kollayacak, kanatları altına alacak, sahip çıkacak ve sevecek. Çok sevecek.'' Çocukluğumdan beri bunun hayaliyle yaşıyorum. Büyüdüğümde o adamla mutlu yuvamızda ölene kadar resim çizmek istiyorum. Bir de kedi alırız.                            
                                         

Sizi 🌺 Kitabımın bir başka Karakteri Rüya ile tanıştırmak istiyorum. Rüya gerçekten ; çocukluk hayallerine kavuşabildi mi?.Yoksa herşey daha mı kötüye gitti..

Kitabıma ulaşmak için; profilimde bulunan linke tıklayabilir. Satın alabilirsiniz.❤️