0.1

34 3 0
                                    

deniz

Gözlerim içeri giren ifadesiz surata kaydı. Yüzüme her zaman yerleştirdiğim o gülümsemeyi yerleştirdim. Etrafa bakınıp, boş bir sıra aramaya başlayınca dikkatini çekmek için elimi kaldırdım.

"Hey!" sırıtışım yüzümde büyüdü, "yanıma gelmek ister misin?"

Kafasını bana çevirdi, rahatsız olduğunu belli etmek içindir belki de bilmiyorum ama gözlerini devirdi. O bunu bana yapan ilk kişi değildi.

"Bunu söyleyen ilk kişi değilsin."

Yüzümdeki sırıtışı silmedim. Derin bir iç çektim. "Oturacak mısın, oturmayacak mısın?"

Çantasını sıranın kenarına bıraktı ve yanıma oturdu. Yüzüme bakmadı ya da adımı sormadı. Sohbet başlatmak amacıyla ona döndüm.

"Nereden geldin?"

"Niye bunu merak ediyorsun?"

"Sordum sadece, amacım sohbet başlatmak." güven vermek amacıyla gülümsedim. Yüzündeki ifade ne derse desin asla değişmiyordu.

"İstanbul."

Heyecanla dirseklerimi sıraya yasladım.

"Güzel! Bende eskiden oradaydım." bana bakmayınca konuşmaya devam ettim, "Hatta sana buraya nasıl geldiğimi anlatabilirim!"

Gözlerimi yüzüne diktim ve heyecanla gülümsememi genişlettim. "Bak şimdi-"

"Gerek yok."

Kaşlarımı indirdim ve gülümsemeyi bıraktım. Onun hakkında öğrenebildiğim tek şey.. kaba olmasıydı?

"Ah- peki."

Dirseklerimi sıradan kaldırdım. Gözlerimi ondan ayırdım ve başımı eğdim. Buna hevesi kursakta bırakmak diyorlardı. Uzun zamandır kimseyle konuşmuyordum ve şimdi yine lafı ağzıma tıkamışlardı.

Yanımdaki beden hareketlenince tekrar o tarafa döndüm. Kollarını sıraya yerleştirdi ve kafasını üstüne koydu.

"İzin verirsen uyuyacağım."

Tekrar hafifce gülümsedim,

"Tamam ben ders bitince uyandırırım seni, daha sonra kantine gitmek ister misin? Hatta sana soda ısmarlarım!"

Kafasını kaldırmadan boğuk sesiyle cevap verdi, "Yok kalsın."

Kafamı onun hizasına gelebilmek için aynı şekilde sırada koyup kollarının arasından zorda olsa görünen suratına baktım.

"Neden ki? Hem soğuk oluyor sodalar, rahatlarsın."

Derin bir iç çekti ve kafasını hafifce kaldırıp bana baktı.

"Gelirsem susacak mısın?"

Sessizce güldüm, "Sanırım."

"İyi." tek bir duygu göstermeden tekrar kafasını sıraya koydu. Gülümsemeye devam ettim.

"İyi geceler."

Zil çaldığı an kafamı yanımda duran çocuğa çevirdim. Adı öğrendiğim kadarıyla Anıl'dı. Gerçekten güzel bir ismi vardı.

İşaret parmağımla omzuna dokundum. Tepki vermeyince kolundan tutup sarstım.

"Pişt, uyan hadi."

Yüzüme bakmak istercesine kafasını kollarının arasından kaldırdı.

"Ne var?"

"3 derstir uyuyorsun."

yuánfén || bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin