ÖLÜM ZAMANI

HAFİF ACILAR KONUŞABİLİR AMA DERİN ACILAR DİLSİZDİR...

Sabah kalktım gögsümde duran fotografa uzunca baktım biliyordum gitmesi lazımdı ama gitmese olmazmıydı... üstümü giyindim kahvaltı yapmadan çıkmıştım yapacak halde
degildim arabama bindim cenaze
yerine gittim ali de ordaydı beni gördü
yanıma geldi

ali: başınız sagolsun efendim

sagol dercesine başımı salladım. geliyordu işte cenaze arabasıyla oglum. çok tuhaftı insan evladını omuzunda taşırmıydı hiç. zamanı gelmişti koyuyordum kendi ellerimle oğlumu toprağa bi tek toprak atmak kalmıştı geriye. küreği elime aldım ve toprak attım üstüne hızlı hızlı atıyordum sanırım hemen bitmesini istiyordum sanki gömünce canım artık acımayacak gibiydi ve bitmişti üstü kapanmıştı toprakla oğlumun. herkes gitmişti bi tek ben bide ali kalmıştık neden gitmedi bilmiyordum ama yalnız kalmak istemiyordum son kez vedalaştım evladımla ve alinin yanına gittim

K: nerde olmuş nasıl olmuş kim yapmış anlat

Ali: şey komiserim sizi isterseniz olay yerine götüreyim orda konuşuruz

Tamam dercesine kafamı salladım ve arabaya bindim o kullanıyordu uzun yolculuktan sonra sahil kenarında bir evde durduk her yerde polis ekipleri vardı olay yeri inceleme birşeyler bulmaya çalışıyordu evin bahçesine girdim ve polislere sordum

K: herhangi bişey bulabildiniz mi?

P: efendim bakın katille ilgili hiç iz yok şuan intihar ettiği iddaları çok daha mantıklı geliyor

Kan beynime sıçramıştı nasıl böyle birşey söylerdi

K:sen ne dediğinin farkındamısın? benim oğlum intihar edecek bir çocuk değildi.

P:efendim lütfen sakin olun emniyet müdürlüğü dosyanın intihar olarak kapatılmasını emretti

Sinirden gülmeye başladım

K:demek kapatılmasını emretti öyle mi bu kadar basit yani öyle mi siz bulmazsanız ben bulurum o emniyet müdürünede söyle oğlumun katilini bulana kadar o dosya kapanmayacak

Dedim ve sinirle olay yerine girdim evin kapısının önündeyim açtım kapıdan gıcırtı sesi geliyordu salona girdim hemen karşı duvarda büyük bir tablo vardı önünde durdum incelemeye başladım ali tam arkamdaydı hissediyordum tabloda genç bir grup yemek masasında oturmuş gülüyorlardı bu grubun içinde oğlumda vardı gençleri incelemeye başladım iki tane kız vardı biri sarışın biri esmerdi oğlumun dışında iki tanede erkek vardı ikiside esmerdi bu sadece bir tablo değildi bunu çok sonradan anlayacaktım...
Hepsi mutluydu yada şöyle demeliyim iyi numara yapıyorlardı aliyi çağırdım

K: ali hemen bu gençlerin araştırılmasını istiyorum hemen bunları karakola istiyorum ali anladın mı hemen.

Ali: araştırma yapılmış efendim ama sadece isimlerini biliyoruz

K:çok derinden araştıracaksın bunları attıkları adımdan haberim olacak

Ali:Peki efendim siz nasıl isterseniz ama emniyet müdürlüğü

K: sıçarım emniyet müdürlüğüne sen beni dinleyeceksin anlaşıldı mı ali sadece beni ben ne dersem onu yapacaksın

P: efendim ya doğruysa ya gerçekten intihar ettiyse

K: böyle bişey mümkün değil bu işin içinde birşey var ama bulacam yemin ederim ki bulacam.

P: siz bilirsiniz efendim.

K: oğlum nerde... nerde ölmüş?

P: gölde çıktı cesedi efendim evdede herhangi bir parmak izi yok yani buda intihar ihtimalini çok güçlendiriyor

K: sacmalamayı kes ali ben şimdi karakola gidiyorum hemen o gençleri yanıma istiyorum. İsimleri neydi?

Ali: nazlı, dilara, cüneyt ayhan

K: nazlı, dilara, cüneyt, ayhan...