komiser: çeteden biriyle ilgili bir bilgi bulmuştuk esmer olanla neydi ismi nazlı... adresini bulmuştuk aliyle beraber adresine gidiyorduk aliye döndüm
k:çok kaldı mı ali?
ali: yok komiserim geldik bile deyip arabayı durdurdu
k: ali taşşak mı geçiyorsun oglum ben burda ev falan görmüyorum
ali: estagfurullah komiserim ev de degil zaten
alinin sözleriyle büyük bir şok geçirmiştim çünkü şu an büyük bir akıl hastanesinin önünde duruyorduk arabadan indik ve içeri girdik içerde bir sürü deli vardı hoş benim de şu an onlardan bi farkım oldugunu sanmam resepsiyondan kızın kaldıgı odayı sorduk odaya gittik ve kapının önünde durduk yanımızda nazlının doktoruda vardı kafamı kaldırdım oda numarsı 357 bu rakam bana tanıdık gelmişti ama çok sorgulamadım doktor kapıyı açtı ordaydı bom boş bembeyaz odada sandalyede oturmuştu duvarlara baktım bir sürü yazı vardı yazılardan duvar görünmüyordu karşısına geçtik bize bakmıyordu elindeki kagıtları yırtıyor arada bir pencereye bakıyor tekrar kagıtları yırtıyordu dudakları oynuyordu biraz daha yaklaşınca şarkı söyledigini anladım
dudaklarımda şarkısın
sen ömrümün tek aşkısın
aşkımız kalmasın yarım
ne olur hiç ayrılmayalım...
doktoru yanına gitti
doktor: nazlı bak bu kim biliyormusun
nazlı kagıtları yırtmaya devam etti
doktor:bu adam tarıgın babası
nazlı durdu kafasını bana çevirdi gözlerimin içine baktı tek bişey vardı gözlerinde sogukluk üstüme gelmeye başladı bagırıyordu
nazlı: ölmek yok ölmek yok korkmak kötü korkunç korkunç ölmek korkunç korkmak korkunç...
OLAY OLMADAN ÖNCE GRUBUMUZDAN DEVAM...
Nazlının Agzından:
Nazlı: ayhan, ayhan, ayhan ya nerdesin iki saattir sana sesleniyorum
Ayhan: duştayım
Nazlı: e ama hadi bak dilaralar gelecek
Ayhan:tamam sevgilim hemen çıkıyorum
bu çocuk beni deli ediyor o kadar seviyordum ki onu hayatımın en büyük şansıydı her şeyine aşıktım her bir zerresine... ben bunları düşünürken belimden çekilmem bir oldu ayhan başını boynuma gömmüş kokumu içine çekiyordu
nazlı: korkuttun beni niye öyle sinsi sinsi geliyorsun
ben bunları söyleyip yüzümü ona döndüm hala gözü kapalıydı
ayhan: sende bişey var derin derin nefes almamı saglayan... kokuna aşıgım nazlı yarim
gözlerimin içinden kalpler çıkıyordu resmen onu dinlerken başımı ona yaklaştırdım ve öpmeye başladım benim aksime hızlı ve istekli öpüyordu birden bacaklarımdan kaldırıp tezgaha oturttu beni bacaklarımı ona doladım durmamız lazımdı ama ne ben ne de o geri çekiliyordu öpüşmemiz derinleşince kapının alacaklı gibi çalınmasıyla ayrıldık cüneyt bagırıyordu
cüneyt: hadi artık agaç olduk burda hayır ne yapıyorsunuz içerde anlamıyorum ki
ayhan: hay sesine sıçtıgım
bu dedigiyle gülerek kapıyı açmaya gittim kapıda bir adet agaç olmuş dilara ve cüneyt gördüm
dilara: bebegim ne halt yapıyordunuz içerde bakayım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜM ZAMANI
Mystery / Thrillerişlenilen tek bir cinayet vicdanımızı sızlatabilir. ama cinayetler artmaya başlayınca, onlarca, yüzlerce kez tekrarlanınca, vicdan susar. bu yüzden ölümler sıradanlaşır.