Unexpected Lie

Chapter 2:Ang Paghihiwalay

Nang papunta ako sa eskwelahan, ay narinig ko na maghihiwalay ang parents ko. Palagi lang silang nag-aaway sa bahay, ang ingay sa bahay na nahihiya ako sa kapit-bahay namin.

"Kong gusto mo ng away ay don ka sa kabit mo! "sabi ni nanay.

OMG! May kabit si tatay. Hindi ako makapaniwala na mayroon siyang kabit hindi naman obvious aaahhhhhhhh..... Baka nahuli ni nanay na makipagbonding sa ibang babae. Nako! Dios ko! Ayaw kong maghiwalay silang dalawa. Naghiwalay na nga sila nong madaling araw. Hindi ko alam kong ano ang gagawin ko ngayon. Kaya Lumapit ako sa bestfriend ko.
"Janyl,bakit naka simangot ka ngayong madaling araw. Dapat masaya kana. Hindi ka ba kuntinto kong ano ang nasa sa iyo.
"Hindi yan ang dahilan bakit ako naka simangot ngayon. Naghiwalay ang parents ko kaninang umaga...huhuhuhuhuhhh"
"Nakita ko ang nanay mo palarga sa Manila. Bilisan mo na friend.. Baka naka-sakay na yon. "
"Salamat sa pagsabi sa akin na said na si inay"
Pagdating ko don,wala na si inay sa airport. Hayan na naman siya. Nanloko na naman, gusto ko na siyang suntukin. Pero kawawa ang friendship naming dalawa. Kaya kinalimutan ko na Pagdating sa bahay,ay nakita ko si nanay umiiyak ng tudo. Kawawa na man si nanay parang nasasaktan akong nakita na umiiyak ang nanay ko.
"Nay, ok ka lang ba? "
"Ok lang ako anak huhuhuhuhuhhh...... "
"Nay, huhuhuhuhuhhh parang hindi ka ok. "
"Ang sabi ko,ok lang ako!"
"Patawad nay huhuhuhuhuhhh"
Hindi ko na kinausap ang bestfriend ko baka manloko na naman muli. Nagalit narin ang bestfriend ko sa akin dahil hindi naraw ako makipagbonding sa kanya. Hindi ko siya pinansin dahil parang imburnal ang bibig niya. Kaya ang sinabi ko nalang ay,
"Huwag kang mag-alala dahil magbonding tayo kapag tapos na ang problema ko....... " Umiyak ako ng tudo at niyakap ang bestfriend kong manloloko. Pero hate ko siya.