Memory

Öleceksin

Karşımda ki hedeflerin hepsini vurunca kulaklığı çıkarıp ellerimi masaya koydum ve derin nefes aldım.

" Silahla sinirini çıkarabileceğini mi sanıyorsun?"

Göz devirdim.

Tekrar konuştu. 

" Evden çıkmayacak mısın?"

" Ortalıktan kaybolmadığıma sevin."

William yanıma gelince bakışlarımı ona çevirdim.

" Yumruklarınla stresini atabilirsin."

Ringi işaret edince sırıttım.

" Emin misin? "

" Her zaman. "

Ringe çıkınca bende peşinden çıkmıştım.

Yüzüme attığı yumruğu engelleyip karınına tekme attım.

" Yeni saç modelin çok yakışmış."

Attığı tekmeyi tutup ters çevirmiştim, bu sayede yere düşmüş oldu.

" Teşekkür ederim."

Beni de yere çekince üstümde çıkmış burnuma yumruk atmıştı. 

Acıyla inledikten sonra kolunu tutup ters çevirmiştim. 

Ayağımla üzerimden itip ayağa kalmıştım. 

Attığı yumruğu tekrar tutup tek bacağımdan destek alıp sıçramıştım. 

Sıçrayıp bacaklarıma boynuna dolamıştım , onu yere düşürünce pes etmişti. 

" Okula gitmek gibi bir şey olmasaydı bu uzardı. " 

Güldüm ve yere oturdum. 

" Okula gelmek zorundasın. Biliyorsun değil mi ? " 

Ofladım. 

" Hiç gelesim yok. " 

" İşte bu noktada Allison, Jeff ve ben giriyoruz. " 

" Gelmek istemiyorum. " 

" Hayır geleceksin , hem voleybol maçları varmış. Öğrendiğime göre bazıları takım kaptanı olmuş. " 

" Mesajlarımı mı okuyorsun ?! İnanmıyorum. " 

Ellerini kaldırıp ayağa kalkmıştı. 

Elini uzatınca elini tutup ayağa kalkmıştım. 

" Yarım saatin var . Hadi! " 

Göz devirip odama çıkmıştım. 

Kısa bir duş alıp dolabımın önüne geçmiştim . 

Siyah şortumu giyip üstüme siyah tişört ve oduncu gömleğimi giydim. 

Makyaj yapmazdım ve yapmayacaktım. Saçlarımı kestiğim için şekil ellerimle düzeltip odamdan çıkmıştım. 

William hazırlanmış beni bekliyordu. 

Beni görünce gülümsedi. 

" Çıkalım , hadi. " 

Evden çıkınca güneş gözümü almıştı. 

Güneş gözlüğümü takıp William'a döndüm. 

Arabanın anahtarını bana uzatacakken yolcu koltuğuna oturmuştum. 

Şaşkınlıkla şoför koltuğuna geçince gülmüştüm. 

Kısa bir yolculuktan sonra okula varmıştık.