Sarı Ojeler |Chanbaek|

༻🍋 3. BÖLÜM 🍋༺

Yorum yapsanız olur mu👉🏻👈🏻

Hatam varsa affola

İyi okumalar~~

༻🍋༺
"Yanlışlıkla seni de yersem?"
༻🍋༺

Tabaktaki son domatesi alıp yerken sofradakilere göz attım. Babam çay katıyordu, annem hâlâ uykulu bir şekilde simiti kemiriyordu, Soohyun Jaehyun'a 'kafanı çek televizyonu göremiyorum' diyerek ittiriyordu. Kimsenin gözü tabaktaki domates suyunda değildi. Mutlu bir şekilde tabağı elime aldım ve biraz tuz ektim. Tam ağzımı açıp içecekken herkesin bakışını üzerimde hissettim.

"Baekhyun gizlice domates suyu içmenin cezasını biliyorsun, değil mi?" Babamın yine evde polis polis takılmasına göz devirdim.

"İki gündür içiyorsun zaten. Sıra ben de."

"Dün babam içti ya Jaehyun, ne iki günü?" Sesim farketmeden hafif yüksek çıkmıştı ve bu annemin irkilmesine neden oldu.

"İyi tamam bee. Sizin olsun domates suyu, istemiyorum. Doydum zaten." Tabağı bırakıp ayağa kalktım. Elimi yıkayıp odama geçtim. Telefondan şarkı açıp dağınıklığı toplayabildiğim kadar topladım. İşim bitince telefonu cebime atıp salona gittim.

"E ama sofrayı toplamak için beni mi beklediniz? Jaehyun bari ekmekleri falan götürseydin." Böyle olunca sinirleniyordum. Hızlı hızlı sofrayı topladım. Tam oturacakken babam 'anneninin başı ağrıyor mutfağı topla' dedi ve götüm koltuğa değmeden geri mutfağa gittim.

En büyük çocuk sorunsalı.

Aslında mutfağa karşı ne bir ilgim vardı ne de bir yeteneğim yok. Tam tersine sakarım bile diyebilirim. Geçen senelerde annemin başına gelen talihsizlik yüzünden bir ay mutfaktaki işleri yapmak zorunda kalmıştım ve bu bir aylık zoraki tecrübemi babam sonraki zamanlara taşıttırmıştı. Bundan çekinen ya da utanan birisi asla olmadım fakat babam bir şeyi zorla yaptırtıyorsa kesinlikle yapasım gelmiyordu. Bir ara Jaehyun'un yapmasını söyledim fakat mutfağın ağzına sıçmaktan öteye gitmedi şerefsiz. Bilerek yaptığına adım üzerine yemin ederim fakat kanıtlıyamam.

Soohyun zaten küçüktü, üçüncü sınıf daha fakat kız olduğu için mi bilmem ev işleri manyakça bir ilgisi vardı. Çamaşır serer, toplar, hatta katlar bile. Mutfağı küçük olduğu için yapamasa da bir çok şeye merakı var ve öğrenmeye çalışıyor hep. Şahsen ben mutfaktayken adımını dahi atmasını istemiyorum çünkü elim ayağım karışıyor ve panik oluyorum. Benim eşek inadı olan canım kardeşim ise arkamdan direk damlıyordu. Şuanda olduğu gibi.

"Soohyun hadi sen salona git tatlım, bak mutfak çok küçük. Birazdan ders çalışacaksın zaten dinlen."

"Ne dersi abi yaa, daha yeni tatil oldu. Hem sana yardım ediyorum işte. Bak hatta sen git ben yapayım."

"En son bunu yaptığımız da üç tabak gitti. Tekrarlattırma bana çabuk içeriye git sinirleniyorum." Tepine tepine salona gitti. Kalan şeyleri yapıp tezgahı sildim ve odama uçtum. Telefonu alıp bizimkilerden mesaj olup olmadığına baktım. Jongin yine playstation oynayalım diye evine çağırmış, Sehun da bilardo oynamak için polis okuluna gitmeyi sunmuş. Jongdae 'bensiz nasıl plan yaparsınız piçler' diye saydırmış sonra bisikletle yola çıktığını geldiğini yazmış. Ben de bu karda bisiklet tepesinde donarak öleceğini yazdım. Ve sonra ses attı, ağlayarak.

"Sen niye ölmek diyorsun bee şerefsiz piç! Ben burada sizi özledim diye soğukta *burun çekme* götüm dona dona geliyorum sen bana öleceksin diyorsun! Seni var ya *burun çekme* seni liğme liğme doğrarım Baekhyun! Lan kankana öleceksin denir mi köpek! *böğürerek ağlama* İnsanlar bana bakıyor orospu çocuğu! Rezil oldum senin yüzünden! Ama ben geliyorum oraya! Ağzına sıçmazsam Kim Jongdae değilim!"