LOVING MY SELF AGAIN
"Nakakapagod na ayaw ko na palagi nalang ako ang nag a-adjust sa ating dalawa. Parang wala kanang pake sa relasyon natin. Ayaw mo na ba sa akin? Nagsasawa kana ba sa akin?!" Naiiyak kong sigaw sa nobyo ko na kasalukuyang nakaupo sa sweveel chair niya habang humihit-hit ng sigarilyo.
"Tsk ang ingay mo. Pwede mo na ba yang itikum ang bibig mo?" Napaawang ang bibig ko dahil sa sinabi niya. Malakas akong bumuntong hininga dahil hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. "Your just an employee in my sister's company. So shut up and get out here in my office. You're an eyesore!" Napakgat ako sa aking pangibabang labi ng marinig ang mga katagang iyon.
"Fine! I'm breaking up with you!" Inis kong sigaw sa kanya. Kagaya kanina ay wala paring emosiyon na makikita sa mukha niya. Padabog akong lumbas sa opisina niya. Pinipigilan ko lang na hindi tumulo ang mga luhang nagbabadya na lumbas sa mg mata ko.
Buong araw along wala sa sariling nag trabaho. Hindi ako makapaniwala na ganoon nalang ang mangyayari sa aming dalawa. Siyam na buwan kaming magkarelasiyon pero noong nakaraan bwan lang ay nagiba na ang pakikitungo niya sa akin. Kagaya ng pakikitungo niya sa akin noong una kaking nagkita. Pero dahil mahal ko siya ay benalewala ko iyon at nagbabadakaling magbabago uli ang pakikitungo nita pero sa nagdaang araw ay mas lumala na ito.
Wala a akong magawa kung hindi ang harapin diya pero wala hindi na nag work ang relasiyon namin. Sumuko ako, hindi ko alam kung ganoon rin siya pero parang ayaw niya na rin sa akin.
Sino ba naman ako para isiksik ang sarili sa kanya. I'm just a normal employee og his sister's company and he is the CEO of the Rodriguez Company, one of the biggest Company in our country.
Napabuntong hininga ako at saka naglakad patungo sa sasakyan ko. Natapos ko ang trabaho ko pero pakiramdam ko wala ako sa sarili. Agad kong binuksan ang pinto nang kotse ko at padabog na naupo sa driver's seat.
Ilang sigudo akong naktitig sa harapan ng hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko.
Lumipas ang ilang lingo pero hindi ko parin siya malimot. Halos lahat ng paraan au ginawa ko pero parang ang puso ko ay nasa kanya. Kinuha niya ito ng buo at ibinalik niyang wasak. Nandito ako sinusubukang buohin ang pusong winasak niya.
Gabi-gabi gabi akong umiiyak at inaalala ang mga masasayang alaala pero hindi ko magawang kalimutan siya at ang ating mga alaalang binou.
Inilublob ko ang satili ko sa trabaho ng ilang buwan. Nalaman narin ng kapatid nita ang nangyari sa aming dalawa. Nalungkot ito siguro naging malapit kami sa isa't-isa. Parang kapatif ko na rin kasi ang turing da kanya. She's like my older sister. Pero minsan nasasaktam fin alo dahil kapag bumibisita siya sa kompanya mg kapatif miya ay nakikita ko siya. But what's makes me even more sadder is that he doesn't even care about our braek up. It's like I'm just a total stranger to him. It feels like I don't even exist in his world.
It's been three months since we broke up. Umalis ako sa kompanya ng kapatid niya at naghanap ng magandang trabaho. Napag desisyonan ko ring hindi na ako magtatrabaho sa mga kompanya baka mangyari uli ang nangyari sa akin. He's my first and I wanted him to be my last. These past few months I'm still thinking about him wala akong magawa but luckily meron akong nahanap na bagong trabaho.
I really love this new job, dahil dito nailalabas ko ang galit, sakit, lungkod, at pagdurusa ko. I became a painter. Well hindi panaman ako masyadong sikat dahil noong nakaraang buwan lang ako nagsimulang magpinta. Noong bata ako ay marunong na akong magpinta hanggang sa naging libangan ko na ito. Marami na akong naibentang mga paintings kaya napahpasyahan kong gawin itong trabaho.
Ilang buwanang lumipas ay may nag offer sa akin na i-display daw ang mga art work ko sa isang gallery. Magandang opportunity na rin yung para sa akin kaya agad ko itong tinanggap. Maraming tao ang nagandahan sa mga paintings ko at marami ring bumili. Hindi ako makapaniwala sa naging resulta nito pero naging masaya na rin ako dahail dito.
Many year's past naging busy ako dahil ang dami ko nang mga clients at naging isang kilalang pintor na rin ako. Nakalimutan ko narin siya wala na akong pakealam king nasaan naba ang bwesit na lalaking yun. I'm just enjoying my new life the new me. I habe proven na kahil wala siya ay jaya kong tumayo para sa sarili ko. And now I have known how to love my self again.
End.
