3. Bölüm
Bir insan ancak yarasıyla eşleşen birini severmiş (...)
İnsan hiç daha yeni tanıştığı birinin yanında uyuya bilirmi ben uyudum neden bilmiyorum ama Denizin yanında kendimi hiç kötü hissetmiyorum.
Gözlerimi yavaş yavaş araladım kalkmak için doğrulduğumda belimde bir el hissetim Denizdi bu
"Dur sırtına yastık koyalım" dedi Deniz ve beni doğrultu
"Tamam şimdi oldu,nasılsın iyimisin?"dedi endişeli bir sesle
" iyiyim biraz başım ağrıyor ama iyiyim şuan" dedim yorgun bir sesle
"Ece doktor çok vitaminsiz kaldığını söyledi neden ilaç almadın" dedi tekrardan Deniz
"Şey aslında gittim ama geç olduğu için eczane açık bulamadım"
"Geç olduğu içinmi ne zaman gittin ki "
"Şey ben dün gece biraz fenalaştım acildeki bir doktor vitamin yazdı ama bulamadım işte"
"Ece sen dün evde tekmişsin sen hiç korkmadınmı?" Dedi şaşkın bir sesle
" bende korkuya dair hiç birşey yok Deniz! " dedim yüksek bir sesle deniz biraz afallamış gibi baktı yüzüme
Yaklaşık bir saat ikimizde konuşmadık sonra konuşmaya başladım
" ş şey Deniz ben senin evindemiyim?" Dedim çekinerek
Deniz sırıttı Ve konuşmaya başladı
"Evet"
Daha sonra ikimizde konuşmadık yaklaşık 20 dakika sonra mutfaktan iki kişi çıktı
" Deniz çorba hazır uyandımı Ece "
" uyandı arda gel çokmu meraklıydın uyanmasına " dedi Deniz
" abi tabi merak edicem etmeyimi hem çorbada oldu" dedi arda
" arda yine başladın konuşmaya kız daha yeni uyandı belki başı ağrıyor bi susan artık" dedi berke
" tamam ben halederim çorbayı siz geçin " dedi Deniz ve mutfağa girdi daha sonra arda konuşmaya başladı
" merhaba Ece ben arda nasılsın"
" iyiyim merak etmeyin memnun oldum bende" dedim
" merhaba bende berke Ece adını Deniz söyledi bu arada yani zihin okumuyoruz merak etme" dedi berke ve hafif kıkırdadım bende ve ikisiylede tanıştıktan sonra Deniz elinde tepsiyle yanımıza geldi daha sonra berke konuşmaya başladı
" Deniz biz biraz bahçedeyiz hava alıp gelicez" dedi ve ikiside dışarı çıktı Deniz bana tepsiyi verdi ve kıyafetimi değiştiricem diye yukarı çıktı 10 dakika sonra altında siyah pantolon üstünde siyah bir swit vardı saçları hafif dağınık bir şekilde merdivenlerden iniyordu ama çok sevimli gözüküyordu da ona fazla baktığımı fark edip çorbamı içmeye devam etim Deniz bana yaklaştığında çorba boğazıma takıldı Ve öksürmeye başladım Deniz hemen bana bir bardak su getirip içirdi çorbamı bitirdikten sonra berke ve arda içeri girdiler uyuyacaklarını söyleyip gittiler Deniz mutfağa gitti ve birkaç dakika sonra elinde iki kupa bardakla geldi kahve yapmıştı bana verdi ve ben yine utanarak teşekkür ettim daha sonra "Deniz gerçekten şuan çok iyiyim bahçede içsek ?" Dedim yine titrek bir sesle biraz düşündükten sonra ayağa. Kalkıp kahvelerimizi sehpaya bıraktı Ve beni kaldırıp balkona yöneldik bahçedeki puflardan birine beni otuturdu ve içeriye girdi ve bir dakika sonra çıktı elinde birtane şal Ve kahvelerimiz vardı şalı sırtıma örttü Ve kahvemi bana verdi birkaç dakika öylece kaldık daha sonra ilk konuşan ben oldum
" Deniz herşey için çok teşekkür ederim"
" rica ederim ama lütfen biraz sağlıklı beslenmeye çalış olurmu " dedi ve ben gülümseyip cevap verdim
" çalışırım Deniz " dedim ve yine sessizlik Deniz bana bakıp gülümsedi ve sanki bir şey söyleyeceğimi anlamış gibi kafasını salayıp
" sor" dedi ve ben utanıp sorumu sordum
" şey karışmak gibi birniyetim yok Deniz ama merak ettim işte ailenle neden yaşamıyorsun"
" şey ben yedi yaşındayken bir kız kardeşim vardı 5 yaşındaydı daha hatırlamıyorum fazlasıyla ama bir ameliyat geçirecekti ameliyat güzel geçmişti ama " dedi ve sıkıntılı bir nefes aldı ve konuşmaya devam etti
" bir hemşire yanlış birşey yaptığından Beyine oksijen gitmedi ve orda öldü" dedi Deniz üzgün bir şekilde ve devam etti
" onu çok severdim o senede okula başlayıcaktım ama iki sene boyunca evden adımımı atmadım daha sonra yavaş yavaş toparlandım Ve yaşım dolduğunda ayrı eve çıktım" şok olmuştum basit bir operasyonda küçük bir hatadan kardeşini kaybediyor daha sonra ben konuşmaya başladım
" seni çok iyi anlıyorum Deniz Benimde hayatımda çok değer verdiğim bir kardeşim var ona aynı şeyler olsa bende toparlanamazdım ama senin yaşadıklarına benzer şeyler bende yaşadım" dedim ve Deniz bana soru sorar gibi baktı Ve devam ettim
" benim bir dedem vardı bende onu çok severdim benim içinannem babamdan bile üstündü ama o da vakitsiz gitti ama onun için çabuk toparlanmaya başladım ama hep bir yanım ağrıyordu o öldükten sonra kimseyle pek samimi olmadım neden bilmiyorum ama hep ihanet etmiş gibi hissediyordum " Deniz de beni anlarmış gibi baktı Ve yine öylece gökyüzüne baktık başımı hiç
Çevirmeden konuşmaya başladım
" berke ve arda ile nezaman tanıştınız?"
Denizde başını çevirmeden cevap verdi
" Elif doğduğunda yani kardeşim doğduğunda babamın arkadaşları gelmişti o zaman tanıştım onlarla o günden beride hiç ayrılmadık onlarda Elif'i benim kadar çok severlerdi " dedi yine sıkıntıyla ve gülüerek devam etti
" biliyormusun galiba seni sevdiler onlar pek kızlarla böyle konuşmazlar daha çok asılırlar yada başlarından def Ederler ama senden iyi elektrik aldılar galiba " dedi gülümseyerek daha sonra gülümseyen ben oldum Ve konuştum
" olabilir benimde çünkü elektriğim tutu pek kimseyle konuşmam normalde ama siz bana iyi geldiniz Deniz " dedim Deniz bana baktı gözleri okadar derindeki ona o an sarılmak istedim ama yapamadım biraz daha oturduktan sonra gözlerim kapanmaya başladı Deniz beni kucağına aldı tam kalkarken " nolur biraz daha kalalım Deniz " dedim çaresizce diğer pufuda birleştirip beni uzatı ve ben titriyordum ama Deniz beni hemen kollarıyla sardı Ve öylece orada kaldık.
Hayatımı sanki yılar sonra yeniden yaşıyordum denize karşı anlam veremediğim bir sevgi vardı belkide ikimizin yarasıda hayatımızdan göçüp gidenler olduğu içindir.
Herkese merhabalar ilk olarak sizden birkaç isteğim var aklımda bir sürü fikir var ama sizden gelecek tavsiyelere açığım bu konuda bol bol yorum yaparsanız sevinirim birde sizce nasıl gidiyor hikayemiz Ece ve denizin hikayeleri yüreklerimizi burktu dimi kardeş acısı biraz zor Deniz için sizce yeni karakterlerimiz nasıl berke ve arda yorumlara yazarsanız sevinirim 😊
