Evet yine geldim aslına bakılırsa bugün biraz daha farklı hissediyorum tamamiyle bittik daha doğrusu bunu anlatacak kimsem yok Ve bende size anlatmaya karar verdim ozaman başlıyım
Ben okula Ve dersaneye gidiyorum Ve bizim okulumuzdaki çoğu kişiyle aynı dersanedeyiz bu kişilerden biride Emre aslına bakarsanız Emre oldukça eğlenceli ve yakışıklı biri onunla çok fazla muhabbetimiz olmasada birbirimizi görüyoruz sadede geleyim ben Emre'yi beğeniyorum çünkü pis herif çok yakışıklı gerçekten bu okulada dersaneyede 2haftadır gelmiyordu Emre'nin sınıfında dersaneye gelen bir çocuk vardı ismini bilmiyorum neyse bu beni çağırdı ben ne oldunu anlamıyorum tabi baktım çocukta bir heyecan bir heyecan sonunda çocukta konuşmaya başladı "... şimdi benden duymuş olma ama Emre senden hoşlanıyor Ve birkaç gün içinde sana bunu söyleyecek "dedi ve ben şok benimde beğendiğim bir çocuk belki birşeyler hisediyor olabilirim ama bilmiyorum neyse bunu dedikten sonra ben şakının tabi daha sonra gülümsedim neyi kandiriyordum bende Emre'yi seviyordum o beni hiç farketmezdi ben olduğum ortamdaki kişileri çabuk farkederim ama o öyle değil sanıyordum
Okulda bir ders geçti sınıfta biraz bekledim daha sonra koridora çıktım Emre'yi gördüm biriyle konuşuyordu daha sonra kafasını bana döndü beni görür görmez gülümsedi maskesini zaten düzgün takmazdı hiç hemen yanıma geldi
Konuşmaya başladı
"Nasılsın" dedi
Her ne kadar insanlara bunun gerçeğini söylemek istesemde yine yalan söyledim
"İyiyim sen"dedim
"İyiyim çok oldu görüşmeyeli "dedi
Ya seni hep görürdüm ama sen selam bile vermezdin
"Evet uzun süredir yoktun " dedim
"Evet gelemedim"dedi "yalnız seninle en son selamlaştığımızdan beri sanki biraz çökmüş Ve zayıflamışsın " dedi bak diyorki selamlaştığımız konuşmadık merhaba merhaba dedik o kadar
"Olabilir dersler Ramazan alınırda verilirde " dedim zil çaldığından etrafa bakındık
"Görüşürüz Emre " dedim
"Sık sık görüşücez merak etme " dedi ve gülümsedi bozuntuya vermedim ama mutlu olmuştum ah ah
Tüm teneffüslerde emreyle sohbet etmiştik diğer günde öyle garip olan zil çaldığı gibi Emre'nin bizim sınıfın önünde duruyor olması ertesi gün yine sohbet ettik bugün dersaneye ikimizde gidecektik okul çıkışından sonra eve uğrayıp kısa süre içerisinde çıkmıştım
Yolda gidiyordum dersanemize çok yakın olmasada yakınlarda bir park vardı Ve oldukça büyüktü parkın hemen yakınında bir duvar var karşısında ise banklar var sürekli parka göz gezdirirdim Emre hep oraya gelirdi
Bu seferde aynısı oldu kafamı duvar tarafına çevirdim ama gördüğüm şeyle durmuştum
Emre bir kızın elini tutmuş ona sarılıyor Ve saçını öpüyordu yüzü bana dönüktü ama o beni fark etmemişti yüzünde rahatsız bir ifade vardı sanki zorla sarılıyormuş gibi birden gözlerimiz kesişti ve o an insanlarda çok nadir rastladığım bir şey vardı pişmanlık belik başkaları daha çok sıçtık bakışı diye bilir ama o pişmanlıktı
Emre beni görür görmez gözlerini sıkı sıkı kapatı açtı gözleri dolmuştu noldu şimdi anlamadım bu neyi yaşıyor cidden kızdan ayrıldı fakat hala elini tutuyordu elini gevşeti ama kız daha sıkı tutu birkaç dakika orda bekledim belki bir şey söyler diye ama o sadece bana dolu gözlerle bakıyordu daha fazla bakmadım Ve hemen gittim kalbim acıyordu bu acıyı biliyordum yıllardı yaşadıklarım üst üste gelen şeyler yetmedi birde aşk acısı çektim dertlerime dert ekledim o an ki tek gerçek benim aslında güçlü olmamdı benim bildiğim güçlük benim ağlamamamdı ben buydum üzüldüm çok ama ben herşeye rağmen insanların içinde ağlamazdım
Dersaneye yıkık bir şekilde gittim dersim vardı bitikten sonra gidecektim zaten
Zaman geçti dersim bitti çantamı etüt salonuna bırakmıştım merdivenlerden etüt salonuna gidiyordum ama etüt salonundan alkış sesleri geliyordu gittim Etüte Emre bugünkü kızla ortada el ele durmuşlar yüzlerini göremiyordum birden gözlerim tanıdık biriyle kesişti bizim sınıftan Ömer bana doğru geldi
Ve anlaşılan Ömer'de biliyordu kollarımı kenetledim ve masaya oturup onları dinledim Ömer'de aynını yapmıştı
Ve en son konulacak kişi konuştu bu kişi berkay oluyor onu cidden sevmiyordum
"Eee nasıl çıkma teklif ettin" dedi
Ben gözlerimi sıkı sıkı kapatım açmadım Emre'nin sesini duymamla kaşlarım çatıldı
Emre'nin sesi ağlamak istersin ağlayamazsın sesin boğuk titrek çıkarya öyle çıkmıştı
" parkta ettim " dedi sadece bende gözlerimi açtım neden böylesi şimdi madem mutsuz niye ettiki
Artık dayanamadığım için masama ilerledim Emre'nin beni izlediğini fark ettim ama ona hiç bakmadan çantamı topladım arkamı döndüm gözlerimiz kesişti maskesini yine takmamıştı gözleri kırmızıydı burnunda kızarmıştı dudakları şişmişti çenesinin ucu kızarmıştı ağlamıştı bunu bilirdim çok önceden
Ama herşeye rağmen yine bekledim belki söyler diye ama o sustu bende geçtim ben salaktım merdivenlerden inerken tanıdık bir ses duydum arkamdan Ömer'di bu aslında Ömer'i sevmezler ömer çok dalga geçen biri ama ne olursa olsun bizim sınıfın abisi ben seviyorum açıkça
"Noldu Ömer" dedim
Yine takılarak "hiç " dedi
Bende "tamam" dedim
Çok nadir rastlanan bir an yaşadık Ömer birden ciddileşti
"Sana ne diyeceğimi bilemiyorum bende o piç Emre'nin neden böyle yaptığını bilmiyorum" dedi bense artık kafam gerçekten almıyordu cidden
"Ömer bilmen gerekmiyor ... aslında bende ona karşı bir şeyler hissettiğimi söyleyecektim" dedim kendimi tutamayarak
Biraz şaşırdı sonra düzeldi ve bana birden sarıldı o an sanki Ömer benim abimmişte bana sarılıyormuş gibi hissettim bende ona sarıldım
Bana iyi olmamı söyledi ve bunun sebebini öğreneceğini söyleyip geri gitti
Evet bu iki günde bunları yaşadım Ve kimseye anlatamadım şimdi ise uzanıyorum ama düşünüyorum aynı zamanda bu çocuğun derdi ne cidden
Bunu en azından size anlatım başka kimse yoktu çünkü siz ne düşünüyorsunuz
Okuduğunuz için teşekkürler yorum yaparsanız sevinirim her şeye açığım şuan 👋
