Yine yağmurlu bir gece.
Boş sokakta betona vuran damla sesine karışan bildirim sesi geliyor kulaklarıma.
Ağrıyan omuzlarım ile doğruluyorum,
gelen mesaja bakıyorum.
''Nasılsın bu günlerde?''
Kötüyüm, yazıp siliyorum.
İyiyim demeye elim varmıyor.
Kalbimin ağrısına dayanamıyorum, buluşalım diyorum.
Bitsin her şey.
Dünyamı zaten kaybetmişim, bir de onun ağzından duyayım.
Sorgulamadan kabul ettin, her zamanki parkta onbeş dakika sonrasına anlaştık.
Kalbim ağrıyor Channie, düzelecek mi bu ağrı?
