Cold Eyes (On Going)

PROLOGUE

Prologue

"Attorney. Marco, we had no choice but to push it. alam na alam mo naman kung gaano kalaki mag bayad ang pamilya ng asuncion milyones para mapanalo ang kaso!" sigaw ng kaalyansa ko.

napailing nalamang ako sa sakit sa ulo.

"but mo-" pinutol ko ang litanya nito.

Pashnea.

Sino ka para sigawan ako ha?!

"Shut up ethan." makapangyarihang sambit ko.

ang lakas ng loob niyang lumapit saakin para sa pesteng kaso niya, akala niya ba hindi ko nakakalimutan ang mga ginawa niya sa'kin.

"Alam ko ang tumatakbo sa isipan mo...kung tungkol 'yan sa nangyari sainyo dati kalimutan mo na 'yun, ipokus mo nalang ang sarili mo sa trabaho dahil labas 'yan sa trabaho niyo." Paki-elamerong wika ni ethan.

Parehas naman kayong kulang sa pansin! Pweh.

"if I were you, I'd rather shut my mouth and quit minding my Boss Businesses. " Saad ko.

napasapo na lamang siya sa kaniyang noo at saka napailing.

"Attorney. Marco may naghahanap po sainyo."wika ng dalaga sa aking opisina.

"Come in." maikling sambit ko.

ibinaba ko ang shades ko na kulay itim at pinasadahan ng tingin ang taong kinulang sa pansin.

Wala parin nagbabago sa mga mata niya, malamig parin ang tingin na ibinibigay niya sa'kin. napatingin ako sa labi niya na namumula at natural ang kulay. tumaas ang kaniyang kilay na makapal at siyang nagpatingkad sa kaniyang visual. hindi ko maiwasang tignan ang adams apple niya Adams apple niya nakakaattract! suot nito ang itim nitong tuxedo..ang mahiwagang tuxedo niya!

"you done staring?" tanong ng kumag.

makapal parin pala talaga ang mukha ng isang ito.

"Tch! Assumero." bulong ko.

tsk!

"Tss." maikling wika nito.

I rolled my eyes as I fixed my blazer and caught him staring at my blazer.

"What are you looking at? Jerk."Ngisi ko.

"Stop it, you aren't Seductive Stop fooling yourself hahaha." Halakhak nito. 'yan na naman 'yung tawa niya na nakakakuha ng atensiyon.

Haha! Liar akala mo naman hindi ko nakita 'yung titig mo.

Ngunit napagtanto ko na making mali ang interaksiyon na ginagawa ko, hays buwisit!

"Stop staring. What do you need?"malamig na tugon ko.

I have to act this way..

I had to deal with it..

They made me do it..

"I need you...
to be my lawyer Ria." saad nito.

No.

You knew that I can't.

"I can't." Malamig na tugon ko.

malamig ko siyang tinignan.

"Don't worry, it'll be the last time i'll ask for your help.." Malungkot na saad nito, bumuntong hininga ito at tumitig ng malalim sa mata ko.

Nakakainis, alam na alam niya talaga paano 'ko huhulihin e.

"I can't so get lost." malamig na tugon ko.

Isinuot ko ang aking transparent Retro round frame shades at tumalikod sa kaniya gamit ang inuupuan kong swivel chair.

"Okay."malamig na wika nito.

Just leave..

bago pa 'ko magdiwang sa pag aakalang wala na siya, naramdaman ko ang presensya niya mula sa screen ng laptop ko.

"I'm sorry ria..  you have no choice but to do it!"he chuckled.

Napaka demonyo mo talagang bwisit ka tch!

"J-just.. g-go away." I sluttered.

Bwisit! Bakit ba ako nauutal sa hayop na 'to?!

Palapit siya nang palapit sa'kin hanggang sa naramdaman ko ang pag hinga niya mula sa tainga ko.

Bumibilis ang pagtibok ng puso ko sa hindi ko malamang dahilan.

"Stop avoiding me, Mara via since you already known that in just a snap I'll do things from behind." Ngisi na makahulugang sambit nito.

Naamoy ko ang mint sa hininga niya.

"We're too close now but... why does it feels like we are too far from each other? You're making me anxious. " Matamlay Aniya.

Hindi ko na muling narinig ang sinabi nito, ngunit pakiramdam ko ay mabigat ang mga litanya na iyon.

Bago ko pa siya lingunin ay naramdaman ko ang mga matang nagmamasid saamin 'di kalayuan.

Wrong move.

P.S

wala akong pinagkopyahan ng kwento na 'to, ito ay nagmula sa aking imahinasyon at pawang kathang isip lamang, sa lugar, senaryo at paraan ng pagsulat ay aking pinaghirapan.