James Potter X Katherine Black (Devam edilmedi)

Bölüm 1

~Hogwartsa gitmeden 5 gün önce~

*Katherine'nin POV'u*

Sabah yine bağırışma sesi ile uyandım abim bu sefer ne yaptı diye sordum kendi kendime , içten içe abime bu kadar bağırmalarını kalbimi kırıyordu ama 10 yaşında bir kız ailesine ne kadar karşı çıkabilirdi ki . Yatağımdan doğruldum kardeşim Arabella hala uyuyordu onu uyandırmamak için parmak uçlarımda sessizce yürüdüm.

Aşağı indiğimde abim bir hışım merdivenden yukarı çıktı "anne ne oldu abime?" Diye sordum "klasik sirius işte kızım başı beladan uzak durmuyor" dedi annem , acaba ne yapmıştı bu sefer , meraklıyım ya işte bende merdivenlerden yukarı çıkıp siriusun odasının kapısını tıklattım "sirius benim , girebilir miyim" dedim
"Gel" dedi kapıyı açtım yavaşça , sirius ağlamış belli ki gözleri kıpkırmızı idi "iyi misin sirius bana anlatabilirsin" dedim o ise birşey demek yerine bana sıkı sıkı sarıldı.

Sarılmamız annemin aşağıdan bizi çağırması ile son buldu "haydi kahvaltıya gelin" dedi . 4 kardeş aşağı indik regulus ve arabella ikiz idi benim ile sirius ile aramızda ise 1 yaş vardı bu da sirius ve benim birbirimizi anlamamız için bir çeşit sebepti "kahvaltı kokusu alıyorum" babamız merdivenden inerken söyledi "sabah yenilen şey o olduğundan olmasın baba" dedim ve herkes gülmeye başladı annem bile güldü.

Kahvaltı geldi geçti şimdi sadece masada oturup konuşuyorduk normalde sadece aile konuşması için bile kuzenlerim gelirdi ama bu sefer sadece gerçekten tek bir aile olarak konuşuyorduk "Sirius ve Katherine bu sene Hogwarts a gideceksiniz umarım ikinizde Slytherin çıkarsınız" dedi annem "umarım anne" dedim , sirius bu durumu pek sevmemiş gibi idi azıcık olsa da haklı çünkü ailemizdeki çoğu Slytherin kötü davranışlar sergiliyordu bende pek sevmiyordum açıkçası ama iyi Slytherin de olamaz mıydı....

"Düşlere daldınız ikinizde" dedi babam "Orion bırak heyecanlılar demekki" dedi annem "tamam tamam hadi kızlar annenize yardım edin" dedi babam , ben ve Arabella annemize yardım ettik ufak şeylerde zaten genellikle işleri Kreacher yapıyordu o yüzden rahattık.

Odama doğru çıktım içeri girdim tam kapıyı kapatıyorken biri kapıyı tuttu "girebilir miyim" gelen siriustu "tabi gel içeri"dedim yatağıma oturdum o da yanıma oturdu "ee seni buralara getiren nedir kardeşim" dedim "kardeşinim gelemezmiyim hem sana demem bişi var ama annemlere söyleme" dedi "ne diyeceksen de benden sır çıkmaz" dedim fısıldayarak "ben Slytherin olmak istemiyorum onlar çok zalim" dedi ve o an ne diyeceğimi bilemedim , kardeşim ile ayrı evlerde olursak tek ben nasıl alışırım oraya "ama ben seninle ayrı evde olursam naparım"dedim açıkçası çok üzülmüştüm yalan söyleyemem "alışırız belki" dedi "e ya başka evde çıkarsan ve annem bunu duyarsa ne olucak" diye sordum ama tam sirius cevap verecekken Arabella kapıdan içeri girdi "keşke tıklamayı unutmasaydın kardeşim" dedim "özür dilerim abla unutmam diğer sefere ee ne konuşuyordunuz" dedi arabella "şey biz biz hangi hayvanı alalım diye konuşuyorduk" diye hemen yalan uydurdum "aa ne güzel ee peki ne alacaksın abla" diye sordu "bilmem annemler izin verirse belki kedi" deyiverdim "çoook güzeel" dedi
"Biliyorum şimdi izin verirsen konuşabilir miyiz abinle Yanlız" dedim başıyla onaylayıp dışarı çıktı.

"Sirius iyi misin" diye sordum "e-evet şey ben gidiyorum bunu sonra konuşuruz prenses" dedi gülerek "yaaa prenses demeyi kes lütfen" dedim "aslaaaaa" dedi ve onu kovalamaya fırsat bulamadan kaçtı.

-ANI -

Oley bugün doğum günüm bee
"Benim minik savaşçım doğmuş bugün" dedi annem beni mutlu mutlu kaldırdı saçımı iki taraftan ördü üstüme en sevdiğim kırmızı elbiseyi giydirip başıma siyah bir taç taktı "anne ben büyüyünce iyi bir savaşçı olucam değil mi" diye sordum "evet kızım sen çok güçlü bir cadı ve savaşçı olacaksın" deyip anlımdan öptü , elini uzattı ve aşağı indik birlikte "günaydın doğum günün kutlu olsun kardeşim" dedi sirius ona sıkı sıkı sarıldım ve "sağol iyi ki varsın" dedim abim bana dışardan topladığı birkaç çiçeği hediye olarak getirdi küçük şeyler hep mutlu ederdi beni. Yemeği yerken yanağıma biri öpücük kondurdu "doğum günün kutlu olsun Prenses Katherine" dedi babam , prenses mi ıyy prensesleri hiç sevmezdim ben bir savaşçı idim
Diye düşünürken gülme sesi duydum , gülen Sirius Orion Black dan başka biri değildi elbette "prenses Katherine prenses Katherine" diyip durdu "ama anne ben prenses değilim" dedim "biliyorum kuzum boşver sen bu iki şapşalı" dedi annem bana...

-ANI bitti-

O zaman bu zamandır hala o lafı sevmiyordum ben hala küçük bir savaşçıdan başka birşey değildim hiçbir zaman bir prensin beni kurtarması için beklemeyecektim...

**********
Bakalım 🤔 ne olacak