James Potter X Katherine Black (Devam edilmedi)

Bölüm 28

(Ağlamalık)
(Zaman atlaması var)

Katherine'nin POV'u

Yağmurlu bir akşamdı
Her zamanki gibi yine bir kavganın ortasındaydık ailecek
Hiç bir zaman kavganın bu kadar büyüyeceğini düşünmedim
Tamam kavgalarımız büyüktü ama bu seferki kadar değil
Onlar aşağıda birbirlerini yerken çocukları uyutmaya çalıştım
Yüzlerindeki korkuyu acıyı sadece ben anlayabiliyordum

Arabellayı uyutmak en zoru oldu çünkü asla susmuyordu
"Abime bir şey olmayacak değil mi abla" dedi dolu gözlerle
Düşen göz yaşını sildim ve anlına bir öpücük kondurdum
"Her şey güzel olucak bebeğim ama yatman gerekiyor artık" dedim
Bana sarıldı ve yattı

İstemeye istemeye aşağı indim
Kavganın sesini artık daha net duyabilmek mümkündü
Keşke duymasaydım demek benim açımdan daha doğru olurdu

İçeri girdiğimi kavganın şiddeti yüzünden farketmediler bile
Tam annem siriusa el kaldıracak oldu ki o an devreye girdim
"YETER KESİN ARTIK" diye avazım çıktığı kadar bağırdım
Şimdi dikkatleri üstüme çekmiştim
"Sen kes sesini ve çık odana" dedi Babam
"Abim bu kadar şeyi haketmiyor yeter üstüne gitmeyin bu kadar" dedim üzülerek
Annem bana duygusuz bir ifade ile baktı ve yüzüme tokadı indirdi
"Eğer bir daha bana karşı gelirsen olacaklardan ben sorumlu değilim" dedi
O an patladım
"NE YAPACAKSIN HE DİĞER SEFERKİ GİBİ BENİ ÖLDÜRMEYE Mİ ÇALIŞACAKSIN
NE KADAR DA VİCDANSIZSINIZ
O SADECE BİR ÇOCUK ANLASANIZA" diye bağırdım
O an Sirius'a zarar gelmesin diye her şeyi yapardım, yapmaya çalıştım da

Kavga sürdü de sürdü
En sonunda herkes bir kenara çekildi
Gece geç saatte kapı açılma sesi duyup yataktan kalktım ve aşağı indim
Annem ve babam gecenin bu saatinde neden dışarı çıkar diye düşündüm
Ama gördüğüm ne annem ne babamdı
Giden Siriusdan başkası değildi...

Kapı kapanır kapanmaz arkasından ben çıktım
Yağmur çok bastırmış olsa da umrumda değildi ıslanmak
"Sirius nereye gidiyorsun" diye koştum peşinden
"Kath en iyisi bu lütfen beni rahat bırak" dedim
"Şaka yapıyor olmalısın , böylece çekip gidemezsin" dedim ve gözlerimden yaşlar süzüldü
"İlk defa hayatımda şaka yapmıyorum Katherine" dedi Sirius ve yürümeye devam etti
"Ya ben Sirius ya regulus ya Arabella
Bize ne olacak sen gidince , ben onlara ne diyeceğim" dedim ama derken sesim o kadar çok titredi ki
"Onlara onları sevdiğimi söyle yeter" dedi Sirius
Sirius'un kolunu sıkıca tuttum
"Sirius yalvarırım beni bırakma onlarla" dedim
O da ağlamaya başlamıştı
"Gel benimle" diyebildi
"Delirdin mi Ya çocuklar" dedim
"Kendi başlarının çaresine bakarlar Kath gel benimle" dedi Sirius
O an ikilemde kalmıştım
"Sirius bana ihtiyaçları var gelemem" dedim ve hıçkırıklara boğuldum
Sirius bana sarıldı
"Seni seviyorum prenses merak etme iyi olacağım ama şimdi seninde benimde gitmem gerek" dedi Sirius
"Görüşürüz Sirius" dedim ama sesim ağlamaktan kesilmişti
"Görüşürüz kardeşim" dedi ve yavaş yavaş yürümeye başladı

Ağlaya ağlaya eve doğru gittim
Üstüm başım sırılsıklam olmuştu
Eve varır varmaz duşa girdim
Ve ağlamaya başladım
Duştan çıkar çıkmaz giyindim ve bütün gece oturdum
Gözüme gram uyku girmedi

Sabah herkes uyandı ve sözde kahvaltımızı yaptık
Kahvaltı masasında bir sandalye hala oturulmayı bekliyordu
Arabell "abim nerde" diye sordu
Ah ben sana nasıl söyleyeceğim bunu be
Yüzümü asıp sustum
"Cehennemin dibindedir" dedi Babam
"Yemeğinizi yiyin ve onun adını bir daha ağzınıza almayın" dedi annem ve bana 'ne halt oldu biliyorum' bakışı attı
Evden kaçtığını duymuş olmalı ki
Regulus bir anda ayağa kalktı ve ağlayarak yukarı çıktı
"REGULUS GEL BURAYA HEMEN" diye bağırdı annem ama nafile

Yemek bitince Arabellayı da alıp Regulusun yanına çıktım
Yanına oturdum ve saçını okşadım
"Neden bizi bıraktı" diye ağladı
"Şşşş o bizi asla bırakmadı ablam sadece biraz kafa dinlenmeye gitti" dedim
"Nereye gitti abla" diye sordu Arabella ağlarken
Bu sorunun cevabını bende bilmiyordum
Bilsem ilk fırsatta giderdim
"Özür dilerim ablacığım ama bilmiyorum
Ama bir şey biliyorum ki abiniz sizi her şeyden çok seviyor" dedim
Sonra ikisini de odada bırakıp çıktım

Annemi soy ağacından Siriusu yakarken gördüm
O an çoğu şey anlamını yitirdi

Bir anne evladını kolayca silebiliyordu
Bir abi kardeşlerini arkada bırakabiliyordu
Bir abla ne yapacağını bilemiyordu
Bir kardeş sanki yas içinde olabiliyordu

Hayat böyledir işte
Bilmediğin anda vurur seni...

O gün annemden ve babamdan nefret ettim
Hayattan nefret ettim
Kendimden nefret ettim

Sirius yoktu
Gitmişti
Sanki bir boşlukta kalmıştım

Kalp sızım asla bitmiyordu
Kim bilir şimdi neredeydi
Aç mıydı , uykusuz muydu
Yaşıyor muydu

Lanet olası bir işaret istiyordum o kadar

Odama gidip göz yaşım kuruyana kadar ağladım
Ağlarken uyuya kalmışım

Geri dön Sirius
Sensiz yapamıyoruz
Bir gün BİLE dayanamıyoruz
En son aklımdan geçen bunlardı...

*******
Bölümler eskiden yayınlanmış olanların aynısı sadece sırayı düzgün tutmak adına silip tekrar atıyorum