1.Bölüm: "Gizli Kaçamak"

98 3 1
                                    

Ben Öykü.

Düşünüyorum.Lise bire gittiğim anları.

Ahh o zamanlar...

İlk aşık olduğum anlardı...

Gençtim.Güzeldim.Saydığım bir gururum,sevdiğim bir tipim vardı.Sınıfta en popi kız olmak,herkes tarafından sevilmek,aşkının tek taraflı olmaması harikaydı.O yaşlarımı düşündükçe özlem duyuyorum.Bazen,o zamanlar aklıma geliyor,dalıp gidiyorum.

-"Öyküüü,hadi çabuk ol,daha çok işimiz var.Daha kıyafet seçeceğiz,makyaj,kuaför...Yetişemeyeceğiz işte..."

-"Tamam ya geliyorum"

Kankam Yağmur ile okul çıkışı bizim eve gidiyorduk.Üç saat sonra başlayacak olan Mert'in partisine yetişmemiz lazımdı.Eve geldik.

-"Şimdi bu elbiseyi mi giysem,bunu mu giysem?"

-"Bence bu yavruağzı olanı giy sana daha çok yakışır o,ben ne giyeyim ki ya."

-"Bu diyorsun yani.Hımmm.Sana da çıkıp mavi mi baksak?Ne dersin?"

-"Tamam,hadi annemler komşudan gelmeden gidelim."

Annemler mağazadan gelmeden beğendiğim mavi elbiseyi aldık.Hangi parayla diyeceksiniz?Yağmur'un gizlice annesinden yürüttüğü parayla tabi :-)

O kadar zaman önceden gittik,mağaza mağaza gezdik,bana en çok yakışanı bulmuştum zaten.Her şeyi önceden halletmiştik.

Elbiseler tamam,ayakkabılar zaten tamam.Bunları önceden halletmiştik ama tek birşey kaldı,o da nasıl izin alacağiz?Başka birinin partisi olsa izin almaya bile gerek yok.Ama söz konusu Mert olunca...Akan sular durur.Artık bulacağız bir çaresini.Kuaför işi de tamam.Biz hazırız.

-"İzin nasıl alacağız Yağmur?Hadi bunları nasıl planladıysan onu da planla bakalım."

-"Sen beni hiç tanıyamamışsın Öykü,aşk olsun sana yani.

Bizde böyle önemli konuları son ana bırakacak göz var mı?

Bak şimdi anlatıyorum.Dinle.

Annen birazdan gelir zaten.Gelmeden onu ara ve okula gitmemiz gerektiğini söyle.

Ne biliyim işte bişey unutmuşuz felan de.

Annen zaten izin verecektir.Annen gelmeden biz dışarı çıkacağız.Bekleyeceğiz.

Annenin geldiğini görünce de yeni çıkıyormuş gibi yapacağız."

-"O kadar kolaydı sanki üzerimizdekileri görmiycek mi şimdi annem?"

-"Off Öykü ya...Onu da buldum merak etme.Şimdi ben sana bu elbiseyi hediye aldım sen de bi denemek için öylesine giydin zaten annen okula gideceğimizi bildiği için şüphelenmiyecektir.Bense zaten hep böyleyim artık annen bana alışmıştır,değil mi?"

-"Annem de bunu yiyecek öyle mi?"

-"Yer yer merak etme.Bütün kontrol bende.Sen sadece bu gecenin tadını çıkar.Bu arada ben annenden izin aldım.Parti gece süreceği için sen bu gece bende kalacaksın.Sabaha kadar rahatız yani."

-"Yani eğer söz konusu Mert olmasaydı bu işe asla kalkışmazdım ama umarım bi sorun çıkmaz."

-"Hadi hadi şimdi annen gelir.Çıkalım bir an önce."

Çıktık.Annem de az sonra geldi.Plan sorunsuz işliyordu.Umarım gece yarısı bi sorun çıkmaz.Herkes apartmanın arkasındaki otoparkta toplanacaktı.

Oradan da topluca gidecektik Mertlere.Hediyelerimiz,kıyafetlerimiz hazırdı.Zaten ev yakındı.Herkes gelince Mertlere doğru yola çıktık.

Buğra,Kerem,Masal,Doğukan,Şevval,Güneş,ben,Yağmur,Melis,Akın,Savaş...Tüm okul toplanmış gidiyoduk.

"Sürprizzzzzzz"

Partide herkes kendi halindeydi.Bense Mert'e yakınlaşma peşindeydim.Onun da bana karşı boş olmadığını biliyodum.Yağmur'da Kerem'e karşı biseyler hissediyodu.Onlar bi köşede oturuyolardı.Biz de Mert ile kenardaydik.Tabi doğum günü çocuğu Mert olduğundan herkes onun etrafına toplaniyo.

Bense Mertle yalniz kalmak istiyorum.Mert de öyle istiyor anladigim kadarıyla."Arkadaşlar eğlenceyi disarda devam ettirmeye ne dersiniz?"

Nereye gitsek acaba?Akınların cafesi mükemmel olur bence.

"Partime geldiğin için çok sevindim öykü.Ne zaman gidersiniz?Ona gore bazi ayarlamaları öne alalim"

"Sabaha kadar parti devam etmiyo mu bizde sabaha kadar burdayiz"

Mert ya gerçekten sevindi ya da bi plani verdi.Kendi kendine gulumsuyodu.

O sirada annem mesaj atti.Yağmurla ders calisin kizim diyordu."Ne dersi yaz anne.Ben Mertle konuşmak istiyorum sen ne diyosun"demek geldi içimden.Ama tabi diyemedim."Tm  anne sen merak etme,çalisiyoruz biz zaten"demekle yyetindim.

"Mert,gece birlikte biseyler yapalim mi'?"

"Tm,gece hazir ol herkes partideyken cikariz.Seni biyere götürmek istiyorum."

Artik anladim.Kesin bi surpriisi var ama ne yaa çok merak ettim.Gece yarisini sabirsizlikla bekliyorum.

Mertle ayni sinifta olmak aslında iyi bisey.hergun beraberiz nerdeyse.Tenefusslerde ,derslerde...Yan yana oturuyoruz.Benim yerimde olmayi bütün okul ister.O kadar yani.

Derken saatler gece yarisini buldu.Herkes eğlenirken Mert benim kolunu tuttuğu gibi disari cikardi.Kolunu öyle gizli çekiyordu ki kolun koptu sandim .

"Nereye Mert"

"Hic bisey sorma öykü"dedi ve beni aravasina koyduğu gibi basti gaza.Ben zaten haberi olsun diye Yağmur'a mesaj atmistim.Ne de olsa onunla işbirlikçiler dik.O da kim bilir nerelerde Akınla ne yapiyodu.

Orman gibi bir yere geldik.Arabadan indik.Yürümeye basladik.Mert benim elimi tuttu.Canim benim ya.Çok klişe ama bana neler hazirlamis.

"Bu da benim sana surprizim" dedi.Bana kolye almis.Ama siradan bi kolye değil bu.Bizim kolyemiz.

"Bu kolyeyi hicbir zaman boynundan cikarma.Bu bizi anlatıyor.Kolyeyi cikardigin zaman biz de bu kolye gibi ayrilirizz."

Derken kolyeyi boynuma takti.

Bu gün harikaydi.Mertle ilk defa yaptigimiz bir şey değildi bu.Ama özeldi benim için.

Saatlerce ateşin basinda,orman havasini cigerlerimize doldururken,birbirimize sarılarak oturduk.

Hayatıma Bir GeziHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin