Operation "Poetry"

Τι Να Σου Πρωτοπώ Κι Εγώ

Τι να σου πρωτοπώ κι εγώ

Αφού τα λόγια μου δεν φτάνουνε την σκέψη μου

Και γυρνούν γύρω- γύρω από το μυαλό μου

Μπορεί να κοιτάω στο κενό

Μα μην ξεχνάς

Και το κενό έχει βάθος

Κι όσο πιο κοντά τόσο πιο σκοτεινά

Όσο πιο κοντά όλο και πιο κρύο

Και νιώθεις πως πέφτεις

Παράξενο συναίσθημα

Όλοι δεν το έχουμε νιώσει?

Πότε έφτασα εγώ εδώ?

Εγώ για αλλού ξεκίνησα

Πώς έφτασα εδώ?

Φοβάμαι

Φοβάμαι μια μέρα θα ξεχάσω μέχρι και το ποια είμαι

Ίσως και λίγο απελευθερωτικό από την άλλη

Περίεργο πράμα η ταυτότητα

Είναι ένα μέρος σου

Σε καθορίζει

Και πως να ξεφύγεις από αυτό που σε καθορίζει?

Κι ίσως να μην μας καθορίζει εκείνο

Αλλά εμείς να το καθορίζουμε

Ποιος είμαι?

Τι θέλω?

Τι κάνω?

Και τι έκανα?

Έχει πάντα ένα μοναδικό ρόλο το παρελθόν στην ζωή κάθε ανθρώπου

Άλλους τους στοιχειώνει

Άλλους τους βοηθά

Άλλους τους ηρεμεί

Άλλους τους κάνει να πισμόσουν

Κι άλλοι δεν θέλουν να θυμούνται

Τι να σου πρωτοπώ κι εγώ

Ποια είμαι για να ξέρω?

Όλα εκείνα που θέλαμε

Όλα εκείνα που ελπίζαμε

Όλα εκείνα που είπαμε

Παράξενο πράμα κι ο χρόνος

Τον χωρίσαμε για να τον καταλάβουμε

Παρελθόν

Παρόν

Μέλλον

Και παρ' όλα αυτά τι καταλάβαμε?

Φοβάμαι θα ξυπνήσω μια μέρα

Και θα έχουν περάσει χρόνια

Κι εγώ δεν θα έχω καταλάβει τίποτα

Τίποτα

Εγώ που θέλω τόσο να ζήσω

Δεν θα έχω καταλάβει τίποτα απ'τη ζωή

Τι να σου πρωτοπώ κι εγώ

Αφού τα λόγια μου δεν έχουνε φωνή

Κι όλο γυρίζουν στο κεφάλι μου σαν σμήνος

Κι εγώ που θέλω να μιλήσω

Δεν μπορώ

Παγώνω

Θέλω χρώματα για να δημιουργώ τους ήχους

Και πάντα κάτι λείπει

Τι να σου πρωτοπώ κι εγώ...

Η.Κ.