As if❕ [sequel του No feelings✔]

Άντε και καλά στέφανα! [3]

Εβελίνας pov 

Εβελίνα: "Εεε είσαι και πολύ μαλάκας!" τριρίζω ενώ τον χαστουκίζω 

Κοίταγε το κινητό μου!

Το κινητό ΜΟΥ!

Αχιλλέας: "Μαζέψου μικρή!" φωνάζει και αυτός 

Εβελίνα: "Γιατί τι θα μου κάνεις? Νομίζεις ότι σε φοβάμαι?" τον ρωτάω με υφάκι

Με πιάνει από τον λαιμό και με πετάει πίσω στον τοίχο 

Αχιλλέας: "Επειδή είσαι κόρη του Άρη και μένουμε στο ίδιο σπίτι δεν σημαίνει ότι θα σε ανέχομαι!" λέει και με σφίγγει περισσότερο 

Μάριος: "Μπάσταρδο! Σε ανέχομαι επειδή είσαι κόρη του Άρη!"  λέει και με χτυπάει 

Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα στην θύμιση των γεγονότων 

Αχιλλέας: "Οοοο η μπέμπα έβαλε τα κλάματα! Φοβάσαι? Καλά κάνεις!" 

Μάριος: "Οοοο η μπέμπα κλαίει! Φοβάσαι? Καλά κάνεις! Αλλά τώρα θα περάσουμε καλά!" λέει και με πλησιάζει 

Εβελίνα: "Αχιλλέα α-άσε με σε παρακαλώ!" λέω κλαίγοντας με λυγμούς 

Με αφήνει και πέφτω στο πάτωμα 

Μου τον θύμησε τόσο πολύ!

Ηρέμησε Εβελίνα δεν είναι εκείνος 

Αχιλλέας: "Λεμονάκι είσαι καλά? Συγγνώμη απλά νευρίασα!" λέει και πάει να με ακουμπήσει

Κάνω 3-4 βήματα πίσω κλαίγοντας

Εβελίνα: "Αχιλλέα μην με πλησιάζεις! Σε παρακαλώ!" 

Φοβάμαι.

Δεν θα μου κάνει ότι και άλλος 

Το ξέρω.

Αχιλλέας: "Εβελίνα τι σου συμβαίνει?" λέει ενώ με αγκαλιάζει 

Αναπνέω αργά και νιώθω το δωμάτιο να στενεύει 

Παθαίνω κρίση πανικού.

Το νιώθω.

Την πυροβόλησε!

Πυροβόλησε την μανούλα μου!

Αμαρυλλίς: "Να είσαι καλό παιδάκι Εβελίνα μου! Πάντα η χαρά για τους άλλους! Ακόμα και αν πονάς να βοηθάς πρώτα τον άλλο που είναι σε μεγαλύτερο πόνο! Και κυρίως να γίνεις ανεξάρτητη! Σ'αγαπάω πολύ πριγκίπισσα μου..." 

Εβελίνα: "Μανούλα μην κλείνεις τα μάτια σου, σε παλακαλώ! Μαμά με ακούς? Άνοιξε τα μάτια σου! ΜΑΜΑΑΑ" τσιρίζω