ten (happy end)

650 116 46
                                    

Her zaman olduğu gibi bir angst finaline yakışan şarkının kill yourself pt 3 olduğunu savunuyorum, iyi okumalar.

Genç adamın gözleri saatte dolaşıyordu

Tik tak,

Sinir bozucu ses, boş odada yankılanıyordu ama o bunu umursamıyordu.
Ağlamaktan dolayı şişmiş ve kızarmıştı gözleri.
Dudakları morarmış bedeni çökmüştü.
Samu, bir ölüden farksızdı şu an.

Önünde kalem ve yazı dolu bir kağıt vardı.
Özellikle bu günü. Düğün gününü seçmişti, güzel günlerde güzel şeyler olmalıydı değil mi?

Gözlerinden akan ve hiç durmayan damlalar yüzünden iyice sinirlenmişti

Tiktak sesleri hala aynı sinir bozuculukla devam ediyor, zaman geçmek bilmiyordu. Sadece 15 dakika daha vardı.
Şuan saat 18.30' du ve Samu, eski sevgilisinin tecavüze uğradığı saatte öldüğünü fak edip hayat boyu vicdan azabı çekmesi için bir hayli hevesliydi. Böylece mutlu olacak, onu seveceklerdi. Gerçek hayatta yüzüne bakmayan insanlar cenazesinde ağlarken o, keyifle sevilmenin tadını çıkaracaktı
Eğer bunu yaparsa insanlar kendisine yaptıklarından pişman olacaktı.

Bazen kendisine acısa da bu düşünceden vaz geçiyordu.
Acınacak halde olan onlardı
Sırf eşcinsel diye çocuğunu sokağa atanlar acınacak olanlardı, acınacak halde olanlar zevk için masum kişlerin hayatını karartanlardı, para için sevgiden vaz geçenler...
Hem, sakusa ve atsumu ile buluşacaktı daha güzel ne olabilirdi ki?
Onu kabul ederlerdi değil mi?

Samu, bomboştu. Hiçbir şey hissetmiyordu.
Annesi ve babası düğündeydi, Suna ile çok yakın arkadas olduklarını sanıyorlardı ve sunayı kendisinden daha çok seviyorlardı.

Tekrar saate baktı Samu

18.44

Bu zaman dilimi ile pek iyi anıları olmamıştı. Ancak mutluluğa kesinlikle erişecekti, sonsuzluğa, huzura... ve nicesine.

Saat 18.45 olur olmaz yanındaki hapları ağzına attı.
Tatlıydı canı onun,
Bileklerini kesemez, kendini asamazdı.
Her ne kadar dayak yese de tatlıydı canı.

Gözünden akan yaşlar ile son kez bu cehenneme baktı, mutluydu, kurtuluyordu.

Yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu.

Mutluydu

Bu dünya onu hak etmiyordu

Bilinci kapanırken de mutluydu.

Suna, onun cansız bedenini bulduğunda da hâla mutluydu. Çünkü gülümsüyordu.

Zaten bu mutluluğun simgesi değil miydi? Gülümsemek.

Gülümseyen herkes mutludur




Okuduğunuz için teşekkür ederim, fikirlerinizi belirtirseniz çok sevinirim.
Ayrıca bir sonraki bölüme Osamu'nun notunu koyacağım.

𝙽𝚎𝚍𝚎𝚗 𝚍ö𝚗𝚖𝚎𝚍𝚒𝚗?  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin