Herkesin acısı kendisine derler. Kimisi anlatır acısını, kimisi içine atar. Kimisi sevdiği için acı çeker, kimisi özlediği için.
Bende dokunamadığım birini özlüyorum bu aralar. Özlem demeselerdi buna, sol tarafıma giren bir acı diye tarif ederdim. Sonrada 'hiç' koyardım adını. Gelmeyen birinin gidişini izlediğim günden beri bitmedi bu acı. Hep kendime sakladım. İyiyim kelimeleriyle kandırdım kendimi günlerce. Sahi kim iyi olabilir sevdiğinin gidişini izlerken? Kim hayatına devam edebilir sol tarafındaki kaybından sonra?
Sol tarafımdan gittin gideli gelmek bilmedin. Kaç şiir yazıldı, kaç şarkı sustu gidişine. Mesafeler bile ağladı sensizliğe. Bir darbe de sen vurdun kalbime, şimdi bu acının geçmesini bekleme.
"Acımasızdı, acıma sızdı"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Yabancı
Romance“Herkes dedi merak içinde ölümden sonra hayat var mı diye boşuna düşünürler sanki hayat varmış gibi ölümden önce"
