Ik draai me nog eens om en kijk hoe laat het is. Pffff tien voor zes. Ik doe al snel de volgende 5 wekkers uit op mijn gsm en draai me om op mijn rug. Al een tijdje staar ik naar het plafond en beslis om op te staan. Ik strek mijn armen, doe de gordijnen open en zie de zon opkomen. Een grijns komt op mijn gezicht en loop naar de stapel kleren die ik de avond ervoor op mijn bureaustoel heb gelegd. Ik loop snel naar de badkamer, en kijk even naar mijn reflectie. Een zucht verlaat mijn mond en draai de douchekraan open. Het warme water stroomt over me. Ik beslis om mijn haar niet te wassen want dat heb ik de avond ervoor al gedaan. Snel stap ik de douche uit, droog me af en doe mijn kleren aan. Ik borstel mijn haar en zet een laagje mascara op mijn wimpers. Met een beetje foundation verstop ik de puist boven mijn wenkbrouw en loop de badkamer weer uit. Ik kijk even naar de spiegel in mijn kamer. Helaas nemen mijn onzekere gedachten over en verander ik mijn kleren die ik aan heb naar een jeansbroek met een witte t-shirt en een hemd die ik open laat.
Ik doe snel nog een paar oorbellen aan en ookal ben ik nog redelijk moe, loop ik de trappen met een glimlach af. Nolani zit haar veters al vast te knopen op de bank. 'Goeiemorgen!' zegt ze met een glimlach. Wow zag ik er ook maar zo goed uit waneer ik 12 was. 'Goeiemorgen! Klaar voor je eerste schooldag in het eerste middelbaar?' 'Ja, ik denk het wel.' zegt ze onzeker. Ik stel haar een beetje gerust en snel pak ik een boterham, smeer er een beetje chocopasta op en steek het in mijn mond. Wanneer ik terug naar boven loop komt Aston de trap afstormen. 'Wie heeft mijn blauwe trui genomen?!' 'Ook goeiemorgen.' zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. 'Hij zit in de was' hoor ik mijn moeder vanuit haar kamer roepen. Ik poets snel mijn tanden, loop terug naar beneden en doe mijn witte nikes aan.
JE LEEST
Ik weet het niet meer.
Teen Fiction* DISCLAIMER * Ik raad de mensen die de eerste paar hoofdstukken al hebben gelezen aan het opnieuw te bekijken ( ze zijn redelijk kort ). De meeste dingen zijn gebleven maar er zijn toch wel een aantal aanpassingen. Toch bedankt dat mijn boek leest...