Selaaaamm benim mükemmel okuyucularım! Size yine elimden geldiğince uzun bi Bölüm yazmaya çalıştım. Umarım beğenirsiniz. @_snowflake23 adlı arkadaşımın Bizim Hikayemiz kitabını okumanızı öneririm. Bu arada ben yeni bir kitaba başlamayı düşünüyorum. Eğer istediğiniz türde kurgular varsa yeni kitapta kullanabilirim bu konuda yorum yaparsanız çok sevinirim. Bölümü komiliti'ye ithaf ediyorum. Multi'de karakterler var. Evet fazla uzatmadan bölüme geçebilirsiniz. İYİ OKUMALAR!
*Taylor Swift - Blank Space ile okuyun*
Yaşadığım mutluluk tarif edilemez. Canım annem domates çorbası ve sarma yapmış. Hemen sofraya oturdum. Uğur da benim yanıma oturmuştu. Annem yemeğe başlayınca bizde başladık.
Açıkçası çok acıkmıştım. Hızlı bi şekilde çorbamı içtim. Tam sarmaya başlayacaktım ki sofrada yoğurt olmadığını fark ettim. Kalkıp üst dolabı açtım ve 3 tane yoğurt kasesi çıkardım. Çekmecelerden ikinci olanı açıp bi tane kaşık aldım ve kaselere yoğurt doldurdum. Sofraya geri oturduğumda herkes çorbasını bitirmişti. Hepimizin önüne yoğurt kaselerini koydum ve yemeğime devam ettim.
Yemekten sonra Uğur'la beraber odama çıktık. Bilgisayarı açtım ve indirmiş olduğum LUCY filmini izlemeye başladık. Filmin on dakikası falan geçmişti ki elektrikler kesildi. Birden heryer karardığı için korkmuş olmanın verdiği ekşın ile Uğur'a sarıldım. Uğur ise ben aniden ona sarılınca korktuğumu anladı ve gülmeye başladı. O gülünce bende gülmeye başladım.
Oturduğum yerden kalktım ve yatağımın yanına doğru ilerlemeye başladım. Yatağı bulduğumda elimi yatakta gezdirmeye başladım çünkü odaya girince telefonu gelişi güzel yatağa fırlatmıştım. Telefonu bulduğumda bunun benim telefonum olmadığını fark ettim. Uğur arkamdan gelip elimdeki telefonu aldı ve kilidini açıp telefondan çıkan ışığı yatağa tuttu. Bende kendi telefonumu aldıktan sonra telefon ışıkları ile kapıya yöneldik.
Aşağı inerken annemde merdivenin başında bizi bekliyordu. Tam son basamağa gelmiştim ki ayağımı burktum. Yere düşeceğim sırada iki adet kol beni sarmış düşmemi engellemişti.
Koltuğa oturduğumda ayak bileğimi ovalıyordum. Yere düşmemiştim ama bileğim fena burkulmuştu. Annem dolaptan buz getirdiğinde Uğur bileğimi kontrol ediyordu. Buzu ayağıma koymamla çığlık atmam bir olmuştu. "Çok acıyo" diye bağırdığımda annem buzu geri çekmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANILAR ASLA ÖLMEZ.
Teen FictionLise 3'te arkadaslari sayesinde tanışan 2 gencin hikayesi bu. Mavi ve Yesil,in en mükemmel uyumunun hikayesi.. Bu hikaye askin hikayesi. Gecmiste yasanan anilarin yeniden canlandigi, anilarin asla ölmediği bi hikaye. Bu değil midir gercek olan zaten...
