MERHABALAAAARRR!!🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈
COK BEKLETTİM BİLİYORUM (3 GUN GALİBA OHA) AMA mazeretim var tamam mi, sinava basvuru yapmak icin disarlardaydim hep sonra da yazmaya basladim ama bi turlu ilerlemedi, COK ASK DOLU Bİ BOLUM OLDU O YUZDEN HERHALDE WIFKSDHSFJSJD
valla sizi cok ozledim ya bitirmek icin cok FAZLA ugrastim ve dun gece atacaktim ama hem icime sinmedi, sonra saat 1 gibi bugun 9da dersim oldugunu hatirladim biraktim LSLFKSKFJSKFJSJFJF
iyi ki de atmamisim ama cunkuuuu bu sefer begendim, gercekten. ciddili.
NEYSE EHEM
KOOOOCAMAAN OPUYORUM SİZİ BOLCA OZLEMLE HEM DE 😭😭😭😭😭
ehhh yorum istememeye karar vermistim bazi olaylardan😎 dolayi ama az once dedim SEN KİMSİN DE ONLAR İCİN DEGİSTİRİYOSUN KENDİNİ???? iste o yuzden booooLLL BOL YORUM İSTİYORUM cok yapacak yer yok gibi ama bekliyorum iste bi umit sizinle konusmak hosuma gidiyo😌💖
eeee o zaman iyi okumalar bal peteklerim muuuaaaah💖🌈😋😽
🍿🍿🍿🍿🍿🍿🍿🍿
"Bir şey yanıyor,"
"Yansın."
"Taehyung!" diye homurdanıp yerimden kalkmaya çalıştığımda ellerini belime yerleştirip kendine çekti bedenimi. Kafasını koltuğun sırt kısmına yaslayarak bayık gözlerle bana baktı, gece geç uyuyup sabah erken kalkmıştık ve tipik bir Taehyung elbette buna alışkın değildi. Bu yüzden sabahtan beri salonda pinekliyordu, izlemediğimiz çizgi film kalmamıştı ve şimdi de yeni başlayan yarışma programını izlemeye başlamıştık.
"Ev yanacak Taehyung." dedim kollarımı boynuna dolarken, endişeliydim ama belki de sabah yaktığımız yumurtanın kokusu hala gitmemişti evden, başka bir şeye dokunmamıştık sonuçta, yanacak bir şey yoktu ama bakmak istiyordum bir taraftan da.
"Dışarı çıkalım mı?" dedi, gözleri şimdi daha canlı bakıyordu bana ama birden bunu söylemesi beni şaşırtmıştı. "Güneş de çıktı, kaplumbağa ve kurbağalarım beni özlemiştir. Bayadır dertleşemedik."
Yan bir şekilde koltukta otururken belim ağrıdığı için omuzlarından destek alarak sol bacağımı onun sağ tarafına attım ve koltuğa uzattığı bacaklarının üzerine oturdum, elleri artık daha rahat tutuyordu belimi, hatta parmaklarını tişörtümün içinde, yumuşak bir şekilde tenimde hissediyordum. "Hani tembellik günündeydin?" dedim, ellerimi omuzlarının arkasından birleştirip saçlarını okşamaya başladım. Siyah, dalgalı saçları parmaklarımın arasından kayarken arkalarında bıraktığı his hoşuma gidiyordu.
"Her günüm tembellik günüm benim çiçeğim," diyip gülümsedi, belimdeki sıcacık parmakları tenimde kayarak sırtıma kadar çıktı, beni kendine doğru çekerek dudaklarını çeneme sürttü, "Ama hazır hava güzelken sana dert ortaklarımı göstermek istiyorum."
Yukarıdan ona bakarak sağ elimi yanağına yerleştirdim, sargısı çıksa bile hala avucumu tam olarak kapatamıyor, parmaklarımı tamamen kıvıramıyordum. Avucumun içindeki ve parmak uçlarımdaki yaralar da artık geçmek üzereydi, doktor iki hafta içerisinde tamamen iyileşebileceğimi söylemiş, birkaç egzersiz kağıdı vermişti. Taehyung o kağıdı odasının duvarına asmış, her önünden geçişimde yapmamı söylemişti.
Odaya giriş çıkışlarımı takip ediyor ve her unuttuğumda popoma vuruyordu, bunun onun zevki için olduğunu da beşinci vuruşunda anlamıştım ve bir daha unutmamaya dikkat ediyordum.
"Çıkalım o zaman," dedim kısık sesle, yanık kokusu gitmişti, belli ki gerçekten sabahki yumurtanın kokusu evin içinde dolanmaya devam ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
disease | taekook ✓
Fanfiction[🌈🌟] "sadece ekranda görüp kelimelerini okuduğum bir çocuğa tutuldum. kafesinden çıkardım, kalbime yerleştirdim. nasıl yakıştı ama içime, çiçekler yeşertti kurak bahçemde." #1 taekook🍿