Prologue

8 1 0
                                    

WARNING! THIS IS WORK OF FICTION. NAMES, PLACES, SCENARIOS ARE ALL MADE UP OF AUTHOR'S IMAGINATION.  

Grammatical and typographical errors ahead.

"Target cleared," I said with a cold tone.

"Good," I heard Agent Sky said.

Once I saw the target I started calculating the distance. I can't focus because half of me isn't agreed with my decision. 

"What are you waiting for Agent Such? Focus on the target!" I heard Agent Sky said.

How? How am I supposed to concentrate knowing that my target is him? The man I love.

Agad akong tumayo at tsaka itinago and baril ko. I can't do this, I can't kill him.

"Agent Such? Are you still there?" Tanong ni Agent Sky.

"I can't do this, find someone who can kill this person." Sambit ko at tsaka nag lakad pa baba ng rooftop.

"Agent Such! You can't do this! Position and kill him now!" Narinig kong sigaw ni Agent Sky.

"I can't. If you can, do it." May diin kong sambit at tsaka pinatay ang earpiece.

Habang madali akong nag lalakad pababa ng hagdan ay bigla akong tumama sa isang matigas na bagay.

"Ouch,putcha!" May inis kong sambit habang hawak ang aking noo.

"Next time take care, tignan mo dinaraanan mo. It was nice seeing you aiming your gun at me," he said and chuckled. 

I was shocked when I heard what he said. Naka cup at mask naman ako kanina, paano niya ako nakilala? His voice seems familiar.  Agad ko siyang tignignan na mas lalong ikinagulat ko and then our memories together came back.

"Nicks dalian mo naman!" Narinig kong sabi ni Raine saakin,kaibigan ko.

"Bobo,kita mong iika-ika!" Bara sakaniya ni Celine.

"Ano ba kaseng ginawa mo Ms.Melendez at iika-ika ka riyan?" Tanong ng kaibigan kong si Ashlie.

Agad akong umisip ng palusot upang hindi nila malaman na sinubukan kong tumalon sa rooftop namin para tapusin ang buhay ko ngunit sa may veranda ako ng second floor bumagsak kaya paika-ika ako.

"Ahh ano,uhm nalaglag ako sa hagdan hehe,nag hahabulan kase kami ng kapatid ko." Kinakabahan kong sabi.

"Ahh, dalian na natin malapit na tumog ang bell," saad ni Raine.

Sabay-sabay kaming tumangon sakaniyang sinabi dahil ayaw naming ma-late.

Nang maka-pasok kami ay nag si upo na kami sa aming upuan.

"Bakit ganiyan ka mag lakad,para kang tanga." Tanong ng kaklase kong si Lovely.

"Ikaw, bakit ganiyan ugali mo? Basura." Bara ko sakaniya at nag suot nalamang ng earphones.

Maya-maya pa ay dumating na si Ma'am.

"Good morning," bati nito saamin.

"Good morning, Ma'am." Bati namin pabalik.

Habang nag tuturo si Ma'am ay naka earphones lang ako,hindi niya naman ito makikita kase natatakpan ang wire nito ng aking mahabang buhok. Habang nag hihintay akong matapos ang klase ay naka-tulala lamang ako habang iniisip lahat ng mga dinadala ko. Putcha sobrang hirap,hirap na akong bitbitin lahat ng mga 'to sa araw-araw.

"Ria,tinatanong ka ni Ma'am." Sambit ng aking katabi habang kinakalabit ako.

Agad akong tumayo at pasimpleng hininaan ang volume ng aking cellphone tsaka hinarap si Ma'am.

TargetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon