Rutine göre sıcak ve boğucu bir hava ile başladı okulun ilk günü.
Geçen seneden kaynaşmış olan sınıftan yükselen gürültü koridorda duyulurken, içeri gelen öğretmen ile sınıf sessizliğe boğuldu.
İlk ders başlarken o sırada evinde çantasını arayan Kim Taehyung salon masasında gördüğü mumlar ile durakladı, artık buna son vermem gerek diye düşündü.
kapıdan çıkarken bileğindeki saatin yansımasında kendini görünce gülümsedi ve gururla mırıldandı.
"Çok güzelim ulan"
Gülümseyerek orman yolundaki arabaya binip okul yoluna koyuldu.
. . .
Mr. Parker kapının çalması ile tahtaya yazdığı kalem mi tahtadan çıkıp kapıya doğru yöneldi.
"Gir"
Taehyung üzerindeki bakışlar ile sınıfa girdikten sonra elindeki kağıt ile beraber öğretmen masasına doğru ilerledi
Mr. Parker kuşkulu bir tonda,
"Yeni öğrenci misin?"
Diye sordu masaya doğru ilerlerken.
Üstündeki bakışlardan rahatsız olan Taehyung parmağındaki yüzüğü ile oynayarak,
"Evet efendim."
Mr. Parker Taehyung'u süzerek sordu,
"Neden okul değiştirdin?"
Taehyung kafasını kaldırmadan derin bir nefes alıp cevap verdi,
"Ailemi kaybettim efendim, kalan miras ile de yeni bir hayata başlayıp ailemin doğduğu yere gelmek istedim."
Mr. Parker dışarıdan çatık kaşlı ve katı gibi görünse de içten içe üzülmüştü önündeki gence, daha küçük yaşında kim bilir nelere katlanmıştı, hayat nasıl zorluklar yaşatmıştı.
Daha fazla zorlamadan şefkatli bir şekilde,
"İstediğin yere oturabilirsin"
"Teşekkürler efendim" dedi Taehyung
Sınıfa kısa bir bakış attıktan sonra cam kenarındaki boş sıralardan birine geçip çantasını yanına koydu.
Ders tarihti, nefret ederdi Taehyung tarihten sıkıcı ve uzundu.
Arkasına yaslanıp tahtadaki yazıları anlamlandırmaya çalıştı, Antik Yunan? Felsefenin doğuşu? İyonya?
Bu bilgiler ne işime yarayacak diye düşünüp kafasını önce koluna, ardından sıraya yaslayıp yüzüğü ile oynamaya başladı.
Üzerindeki bakışları hissetsede aldırmadan gözlerini kapatıp kendini dinlemeye başladı, Mr. Parker fark etse de sesini çıkarmadı zira ilk günden yeterince yüklenmişti genç oğlana.
. . .
Dersin sesi ile mayışan Kim Taehyung zaman algısını kaybetti, telefonundaki alarm ile kendine gelip saatin farkına vardı, 16:00...
Okulun ilk gününün bu kadar kısa geçmesi ile beraber mutlulukla bahçeye indi.
Sabahki boğucu hava yeriniz serin ve bulutlu bir havaya bırakmıştı, arabasına binip ısıtıcıyı açıp ellerini uzattı, gözü parmağındaki boş yere takıldı endişe ile büyüyen gözleri ağzından çıkan kelimenin farkına varmış gibiydi,
