Dark | TaeKook ✓

Dark

Gözünün önüne gelen saçlarını elleri ile hafifçe arkaya toplamış, eşsiz havayı derince solumuştu. Uçsuz-bucaksız denizin etrafındaki küçük şehri izlediği zamanlar en güzeliydi.

"Ben de senin gibi şehri buradan izlemeye bayılıyorum.
Yolda markete girerken beynim beni zorlayarak sana havuç almamı söylediği için 1 kilogram aldım. Afiyet olsun."

Yüzündeki tebessümle hyung'unu dinledikten sonra havuçları elinden almış, birini çıkararak yemeye başlamıştı.

"Neden bilmiyorum fakat bunlar sana çok yakışıyor..Ah, bir dakika, bana bak lütfen. Fotoğrafını çekmem lazım."

Elindeki havuçlarla şirin pozlar vermiş, birkaç fotoğraf çekilmişti. İkisi de gülümseyerek birbirine bakmış, hyung'u gelip ona kocaman bir sarılma sunmuştu...

Uzandığı koltukta aklına dolan anılarla rahatsızca yerinde kıpırdanmıştı. Sonunda vazgeçerek yerinden kalkmış, odasındaki tek ışık kaynağı olan büyük cam pencerenin karşısına geçmişti.

Telefonunda birkaç kez tuşlara basarak aramayı başlatmıştı.

"Alo? Merhaba anne, nasılsın?"

"Hmm, anladım. Şey.. anne. Bu akşam bana gelebilir misin? "

"Hayır, merak etme, zaten Min-ki hyung da gelecek."

"Tamam, anlaştık. Görüşürüz anne"

Aradan geçen dakikalardan sonra evi düzenleme kararı alan genç Min-ki'ye mesaj atarak işe koyulmuştu.

§§§§§§§§§§§§§§§

'' Ah, işte tam da böyle olmuştu.."

"Teyzeciğim, yine formunuzdasınız bakıyorum. Kendiniz nasılsınız, neler yapıyorsunuz bu günlerde?"

"Ben iyiyim, hatta çok iyiyim."

"Anneciğim... Bir şey sorabilir miyim?"

"Tabi ki. İstediğini sor"

"Senden bir isteğim olacak aslında. Yapabilir misin benim için?"

"Elbette bebeğim. Ne olursa"

"Şey, sen babamın ölmeden önce bir günlük yazdığını söylemiştin. O şuan nerede?"

"Evet, hatırladım. Buralarda olması lazımdı, sonra veririm. Neden merak ettin ki?"

"Gerçekten ya, neden sordun ki kanka?"

"Biliyor musun, Jung-hyun hyung'un ölümünden sonra bir roman yazmak istiyorum. Aklımdaki şey sevgi romanı. Bu günlükteki yazıları da kullanmak istiyorum. Annem babamın düşünce tarzının çok sürükleyici olduğunu söylemişti."

"Çok yaratıcı bir fikir bebeğim. Bu romanın güzel olacağını düşünüyorum."

" Teşekkürler anne- özür dilerim telefona bakmam gerekiyor."kulağına dolan tanıdık zil sesi ile ayağa kalkıp sesin geldiği odaya gitmiş, ekrandaki isme bakmıştı.

" Efendim Hoseok hyung?"

"Jungkook-ah nasılsın? Sana eğer uygunsan bir şey soracaktım. Bizim Taehyung'u hatırlıyor musun? Hani üniversitenin en yakışıklı çocuğu vardı ya. O tam da karşımızda şuan. Yurtdışından yeni dönmüş, hepimizi özlediği için küçük bir görüşme yapmak istiyormuş. Çok fazla kişi olmayacak. Ben, Namjoon hyung, Seokjin hyung, Jimin ve Yoongi gelecek. Bence katılmalısın adamım."

Genç olan hyung'unun heyecanlı konuşmasını bitirmesini beklemiş, ardından soruyu cevaplamıştı. '' Aslında bana uyar. Hem sizi de ne zamandır göremiyorum iyi olur."