Kapıyı açar açmaz aytuğ'un içeri atılması bir oldu ne olduğuna anlam verememiştim
"Noluyor alacaklı gibi çalıyorsun kapımı?"
"Alacaklıyım" dedi ve odama hızlıca çıkıp orta boy bir valize dolabımdan rastgele kıyafetler dolduruyordu
" ya sen ne yaptığını sanıyorsun Allah aşkına?"
"Çok konuşuyorsun kes sesini de hazırlan " Dedi ve valiz'in kapağını kapatarak Oturma odasına ilerledi kapıyı kapattım ve sorgulamadan giyinmeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeşil bir sweat,kumaş kare desenli renkli pantolon , beyaz topuk tabanları yüksek olan bir spor ayakkabı giymiştim hızlıca
Aşşağı indiğimde gözleri yavaşça süzdü beni onu inceliyordum bende aynı şekilde
Beyaz spor ayakkabıları , uyumlu olan çorapları,mavi kot hafif geniş pantolonu,siyah desenli sweati , yutkunduğunda belirginleşen Adem elması ...
Çok sıradandı belki ama oldukça güzeldi.
"Çık kapıya arabaya bin " "Tamam"
Arabaya bindik nihayet oldukça hızlı sürüyordu nereye gittiğimizi bilmiyordum ikimizden de ses çıkmıyorduu bir zaman sonra havalimanında indık,Soran gözlerle ona bakıyordum ki yine tepkisizdi uçağı işaret etti ve geçtim
Ve sonr yine o karın delici rahatsızlıktki sessizlik
Neden bilmiyorum ama çok üşüyordum ellerimi bedenime sardığında şaşırdığım bir şekilde aytuğ bana sarıldı İçim çok kötüydü nefes alışlarım yavaşlamıştı o da duygudan yoksun bir şekilde suratıma bakıyordu
Dudakları kıvrıldı ve "üşüyordun "dedi "Artık üşümüyorum"
NE NE MAL MISIN SEN BERSU NE DİYORSUN
Hafif bir sırıtmayla başımı omzuna koydu belimden kendine doğru çekti ve sarılarak uyudum aytuğa sarılarak uyudum..
O kadar fazla uyumuş ve yorgun hissediyordum ki kalktığımda kendimi yatakta buldum bu oda siyah gri tonları ağırlıklıolan bir Oda idi çok uyumuştum başım ağrıyordu içeriden takırtılar geliyordu doğruldum ve içeri gittim aytuğ kahvaltıyı hazırlamıştı ve bana bakarak
"Günaydın uyuyan güzel " dedi " günaydın " dedim "Geç kahvaltını yap sonra konuşalım " " Tamam " Yavaşça yemeğimi yemeye koyuldum Ağzında bir şeyler geveleyip duruyordu. Ve sonra o cümleyi kurdu
"Annen yaşıyor bersu "
Kafamın içinin alev aldığı an'dı ne yapacağımı bilemediğim çaresiz kaldığım tek an benim annem ölmüştü ve şimdi ölmedi diyorlardı...
DIRIRIRIRRI
Sövmeyin
Yıldızlamadan ve yorum sayısı artış göstermeden sık bölüm paylaşmayacağım
