Sev Beni

Bölüm 4

Şaşkınlıkla ona bakarken dudaklarını araladı:

-Bundan sonra söylediğim her şarkıda bana eşlik eder misin Helios ?

Birkaç saniye sadece ona ve tuttuğu elime baktım. Daha önce bu tarza benzer çok teklif aldım ama şuan hiç tanımadığım yüzlerce insanın içinde olması şaşırmama neden olmuştu.  Kendime gelince elimi sertçe ondan kurtardım. Alaycı yüz ifademi takınıp mikrofonu ağzıma götürdüm.

+Ediz arkadaşımıza cesaretinden dolayı tebrik ediyor başarılarının devamını diliyorum... Gülerek söylediğim bu cümleyi Ediz'e ezici bakışlarımı atarak devam ettirdim. Sahneden inerken kızların bana doğru gelmesiyle çıkışa doğru yürüdük. 

Topraktan

Yumruğumu sıkıp sahnede olanları izlemeye devam ettim. Ediz'in boğazına yapışmamak için kendimi zor tutuyorum resmen. Onu suçlamak istemiyorum çünkü herşeyimi paylaştığım kişiye cesaret edip Ediz'e kardeşime Helios'u sevdiğimi hiçbir zaman söyleyemedim hep içimde yaşadım. Ama işler değiştiği için onunla bugün şuan konuşmam gerekiyor. Helios'un sahneden inmesiyle Ediz birkaç dakika öylece kaldı ve hızlı adımlarla sahneyi terk etti. Bende arkasından gitmeye başladım. Binanın arkasına döndüğünde hızlıca ilerleyip önüne geçtim ve onu durdurdum. Gözleri dolmuş üzgün bir Ediz görünce söyleyeceklerim boğazımda bir düğüm şeklinde kaldı. Öz kardeşim karşımda böyle dururken nasıl olurda sevdiği kızı sevdiğimi söylerim. Ne yapacağımı bilmez bir şekilde ona bakmaya devam ettim. Sessizliği bozan Ediz oldu.

-Toprak.. Yalnız kalsam iyi olacak.

+ Seni bu şekildeyken yalnız bırakmam biliyorsun. Abi kardeş biraz dertleşsek sorun olmaz ha ne dersin.

- Anlatılacak bişey yok. 2 senedir beni fark etmesi için uğraşıyorum ama her seferinde hüsran. Şimdi beni fark etmişken bu şansımı değerlendirmek istedim ama ne oldu ? Rezillik. 

Ediz'i ilk defa bir kız için böyle görünce bütün söyleyeceklerimi kafamdan sildim ve doğru zamanı beklemeye karar verdim. Şimdi kardeşimin yanında olmalıyım. Düşüncelerimden kurtulup

-Çocuklara haber verip bizim mekana çağırıyorum. Bu gece biraz dağıtsak sorun çıkmaz ha ?   deyip omzuna yumruğumu geçirdim. Gülümseyerek bakınca omzuna elimi attım ve mekana doğru ilerledik.

Heliostan

Bahçeye adım atınca temiz havanın ciğerlerime dolmasına izin verdim. 

Melodi'nin 

+Canım iyi misin bişeyler yapmak ister misin ?   demesiyle ona döndüm ve hafif bir gülümsemeyle karşılık verdim.

Mina: Kafeye gidip biraz oturmaya ne dersiniz kafamızı dağıtmış oluruz ?

3ümüzde Minaya bakıp onaylar biçimde kafa salladık ve tekrar arabalara dağıldık. Rüzgarın verdiği huzurla kafeye doğru ilerliyorduk. Bütün yol boyunca son zamanlarda olanlar ve  değişimimi düşünmeye başladım. Daha 1 sene öncesine bakınca o duygularını kilitli bir sandığa saklamış, umursamaz , soğuk, ciddi kızı görürken şu birkaç günde ne değişti de olanları kafama takar oldum.  

Halbuki ben en sevdiğim en değer verdiğim kişiyi kaybedince duygularımıda onunla kaybetmiştim. En değerli varlığım sırdaşım olan kişiyi basit bir trafik kazasında kaybetmek... Abim... 3 senedir her eve geldiğimde onu bilgisayar başında görmeyi özledim. Abimden sonra hayatıma girmek isteyen erkekleri hep reddettim ya onlarda giderse diye. Peki ya şimdi ? Artık hazır mıyım ? Yeni bir başlangıç yapabilir miyim ?

HELİOOOSSSS !!!!!

Adımın seslenilmesiyle düşüncelerimi bir kenara bıraktım ve önümde hızla bana doğru gelen arabayı görmemle direksiyonu sola kırdım ve el frenini çektim. Yanımda oturan Almiraya baktım yüzünü ellerinin içine almış ağlıyordu. Onu böyle görmek ister istemez gözlerimin dolmasına sebep oldu. Ama hayır ben ağlamam abime söz verdim güçlü bir kız olucam.