წარსულის სიყვარული

თავი მეშვიდე

**

- როგორ აპირებ მის დაბრუნებას?

- არ ვიცი, ალბათ მას არც კი ვახსოვარ, თორემ აქამდე მიცნიბდა და ჩამეხუტებიდა როგორც ადრე.

- ხომ.- ამბობს ბექიონი და წვენის სმას აგრძელებს.

- შენ შენ ქრაშ მიხედე და გამოუტყდი სიყვარულში.- იუნგი.

- ვა იუნგი როგორ მოხდა ეს რომ თქვი.

- ოო რა ჩემი ბრალია თანაც ჩანიოლი უნდა გამომეტყდეს სიყვარულში და არა მე, ვახ.- თვალებს ატრიალებს ბექიონი.

- მგონი ჯობს რომ ჯიმინს დაელაოარაკო იმის შესახევ რომ იცნობ და შენგან თავს ვერ დააღწევს.- ამბიბს ჯინი.

- ეგ რას ნიშნავს?- ინტერესით კითხულობს იუნგი.

- ჩემი აზრით უბრალოდ თავს აჩვენებს რომ არ ახსოვხარ.-ჯონგინი.

იუნგიმ ამოიხვნეშა და ლოგინზე გაწვა.

- არ ვიცი.

- იდეა მაქვს... -ჰოსოკი.

**

- ჯიმინ ადექი, შენთან არიან.

- ა-ალბ-ბათ-თ თ-ე არ-ის-ს.

-არა ვიღაც ბიჭია, ამბიბს რომ იუნგი ქვია.

ჯიმინი ამის გაგონებაზე საწოლიდან ხტება და კარისკენ გარბის.

- ჯიმინ? -ამბობს იუნგი და ჯიმინს ათვალიერებს.

ბიჭიც იხედება ტანზე და ახლა ახსენდება რა მხოლოდ ტრუსებიშია, ოთახში გარბის და იუნგის უკან იტოვებს.

იუნგი გონებაში უკვე წარმოიდგენს თუ როგორ აშიშვლებს ბიჭს და როგორ დაასრიალებს ხელებს მის შიშველ ტანზე.

-შემოდი იუნგი.- ამბობს ჯიმინის დედა და იუნგი ამ გარყვნილ ფიქრებს თავიდან იშორებს.

მისაღებში შედის დივანზე ჯდება.

-მე ჯიმინის დედა ვარ.

-მე იუნგი ვარ, ალბათ ვერ მიცანით, ადრე ბუსანის სკოლაში ჯიმინის თანაკლასელი ვიყავი.

ქალი ცოტა ჩაფირდა, შემდეგ თვალები გაუფართოვდა როცა გაახსენდა მისი შვილის სიტყვები როცა ბუსანში ცხოვრობდნენ, ჯიმინი ხომ დედამის ყველა საიდუმლოს უყვება და არც ეს იყო გამონაკლისი რომ ჯიმინს ბიჭი უყვარდა. ჯიმინს დედას გაახსენდა რომ სწლრედ ამ ბიჭზე საუბრობდა.

- ახლა გამახსენდა.

ჯიმინი უკვე ჩაცმული ჩამოვიდა კიბეებზე და იუნგის თავის დაკვრით მიესალმა.

-ჯიმინ შეიძლება ვილაპარაკოთ?- იუნგი.

ჯიმინი უბრალოდ თავს უქნევს.

- თქვენ ოთახში ადით მე ტკბილეულს მოგიტანთ.

ჯიმინი ისევ არ იღებს ხმას, ლოყები წითელი აქვს და თავი ცოტათი ქვევით აქვს ჩახრილი.

**

-ჯიმინ მისმინე, ვიცი რომ თავს იტყუებ თითქოს არ მიცნიბ. 

- მ-მ-ე მ-არ-თლ-ა ა-რ-რ მა-ხსო-ვ-ვხა-რთ.

- ჯიმინ ვიცი რომ შენ ხარ.

ბიჭმა ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა.

- ბ-ბო-დი-შ-ი, მ-ე...

ჯიმინი ცოტახანს ჩუმდება.

- რატომ წახვედი?

-მ-მე-ე ვ-ვი-ღა-ც-ც შ-შემი...

-ვიღაც შეგიყვარდა?-იუნგი

- ხ-ხო-ო

- და ...ვინ? ვიცნობ? -იუნგი ძვლივს სუნთქავს, ხელი გაუიფლიანდა.

ჯიმინმა თავი დაუქნია.

იცით ახლა იუნგის გული როგორია? განადგურებული... ათას ნაწილად დამსხვრეული... ყველაზე მეტად ამის გაგონება არ უნდადა ჯიმინისგან... იუნგის ხომ ის უყვარს... მხოლოდ ის და სხვა არავინ...