Jungkook kütüphanede ders çalışan Taehyung'un yanına gitmeden kapıdan baktı. O çok güzeldi ve bunun farkına son iki aydır varması garipti.
Her şey karman çormandı ve onu. Aklındaki tek şey acaba beni artık sevmiyor muydu.
En son cesaretini toplayıp adım adım gitti yanına. Onun yanına oturduğunu gören Taehyung bir anlığına boş bulunıp gülümsedi. Sonra ise işine geri döndü.
Jungkook kafasını masaya koyup onu izlerken Taehyung mırıldandı.
"Ne yapıyorsun?" dediğinde Jungkook omuz silkti.
"Öpücüğünü bekliyorum. Artık öpmüyorsun bile." dediğinde Taehyung güldü.
"Sevgililer öpüşür, biz değil." dediğinde Jungkook konuştu.
"Neden sevgili olmuyoruz."
Taehyung ayağa kalktı sakince. Gülğmseyerek Jungkook'un gözlerine baktı.
"Geriye dönüp baktığımda çok acımasızdın. Her zaman sana karşı gülmüş olmam üzülmediğim anlamına gelmez. Ağlamadım diye ciddiye almadın amammben sadece dersimi aldığım için mutluydum. Kısa ve öz. İstemiyorum. İleride daha acımasız olabilirsin eve ben kaldıramam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Falling (Taekook/vkook) 🔞 +18
Fanfiction(Cinsellik vardır, yaşı küçükler girmesin) "Dediklerimi unut, öyle demek istememiştim." Jeongguk; Taehyung ricam olacak benden uzak dur. Benim çok aşık olmasam bile bir sevgilim var. Taehyung; Jungkoo~~ sevgilin seviştiğimizi biliyor mu?
