Andito ako ngayon sa veranda ng kwarto ko,nakatingala sa langit habang humahampas sa balat ko ang napakalamig na simoy ng hangin
Sa ganitong sitwasyon kahit anong ganda ng langit nakukuha ko ngang ngumiti pero mas lamang ang kalungkutan
Ang ganda ng langit...ang sarap nila pag masdan, nakaka wala sila ng stress nakakapag pa gaan sila ng pakiramdam alam mo ba yung feeling na kahit ang dami dami mong problema anjan parin ang mga stars para paliwanagin ang mundo mo
Sana lagi nalang ganito ang langit yung tipong Parang walang problema,yung tipong wala kang dapat ikabahala. 2 years past pero bakit ganito? Bakit kailangan ko parin syang mahalin ng ganito! Damn may mahal na nga yung tao oh!
Nakalimutan na nya ko! Ako naman kasi ang unang nanakit,ako ang bang iwan, natural lang na ako ang dapat masaktan ng ganito
May Mali ba sa nararamdaman ko? Mali bang masaktan ako kahit Alan Kong ako ang may lasalanan?
Pano ba mahalin ulit? Pano ba mawala ang nararamdaman? Piano ba maging manhid?
"Lily was a little girl, afraid in a big right world, she grow up~"
Its my ring tone! Damn nasan na yung phone ko?epal naman tong tumatawag nag e-emote yung tao ehh istorbo
'Klein's calling'
Sus paktay si kuya ang tumatawag. Lagot ako Neto pag nalaman na naman nyang umiiyak ako
"H-hello?kuya!"bati ko Kay kuya gosh
"Where are you?"bungad nyang tanong sakin
"Sa condo na, bakit? Makatanong wagas, halos sigawan na nya ako sa phone ehh
"I'll pick you up there! Prepare your self were going to have a dinner"for what? With whom? Syempre imbes na mag tanong tumango nalang a ket diko sya nakikita dito
"Ah o-okay" aba bastos to ahh babaan ng tawag ganon?ganon? Sabi ko nga gagayak na ehh
Sa harap ng closeth ko ay nag hahalungkat ako ng damit na pwede Kong isuot mamaya di manlang kasi sinabi kung formal ba ang dapat Kong isuot
"Asan Naba kasi yung pantalon ko?" Tanong ko sa sarili ko, naks lakas maka praning ah
"And who told you na mag papantalon KA?"
"AY KABAYO" napalingon ako sa nag salita, sus si kuya lang pala eh
"Do I look like a horse?" I nod to him" damn until now wala KA paring napipili na isusuot mo malilate na tayo" agad syang lumapit sakin at kumuha ng isang white na dress na hanggang tuhod ang haba, off-shoulder naman sa itaas na pa v-neck
YOU ARE READING
UNTIL I FOUND YOU
RandomThis story was a product of the imagination of the author if there's a name, place, occasion,and other things that happened to this story are the same as the reality well its just highly a coincidence... the writer of this story is beginner through...