chapter four

5 3 0
                                    

"What are you doing here?" Tanong ko sa ate ko,kakaalis lang nung isa may iba na naman

"Visiting you"she smiled at me and drop a lunch box on my table " eat those food or else I will tell to mom and dad that your not eating"

What the fuck! I glare at her and raise my brows up..argh kainis...kahit hindi ko alam kung Ano ang dala nya ay sinubukan ko na itong buksan

Hell! Ano to?" Talagang menudo pa ang iniluto mo? Wala bang gulay?" Inis na tanong ko

"Wow vegetarian na pala ang kapatid ko, Ano yon diet ka?"

"I'm not on diet ate! Im born to be sexy unlike you" pang aasar ko kay ate at nginitian sya bilang senyas na nang aasar lang ako

"I'm much more sexier than you" i smiled to her

"ASA KA TEH! come join me"naupo ako sa lunch table dito sa office ko"opss hindi jan!"

"Oh San ako uupo?"I give her a death glare"ang sama mo!" I pout to her

"Masama pala ahh! Go sit on the floor"

"Bunso naman"

"Arot,"

"Yieee love you"

"Ewww ate ahh wag ka maharot"we both laugh when the door opened"yes?"

"Ma'am eto napo order nyo"

"Thanks, come join us Here"pag aaya ko sa secretary ko, kahit naman bwiset akong kapatid ehh mabait naman akong boss

"Nako ma'am wag napo"tinaasan ko sya ng kilay at sinenyasan na maupo

"I re-refuse mo ba ang ako? Huh? I don't a no for an answer! Sit down" wala naman syang magawa kaya naupo na din

"Taste it!She cook it"pag tukoy ko Kay ate na ang ganda ng ngiti sa babaeng kaharap ko

"Thanks ma'am, Pero nakaka hiya naman po"

"Mas nakaka hiya kung I r-refuse mo ang alok ko" pag tataray ko sa kanya kaya naman napilitan syang maupo sa tabi ni ate

Masaya kaming kumain habang nag uusap about to our work..so my lunch went well until I fall asleep when they leave i think napagod yata ako

Hayst bat ko ba naiisip ang nakaraan, were done on the past its already over damn that memories of us

"Oh bat ang lungkot mo?"

"Hindi naman ahh"

"Ayy ang emosyon nakikita yan sa mukha ng tao,pwede mo rin itago sa pag susuot ng maskara,pero may mga Sandaling ang pagitan sa mga maskara ay nakikita, ang mga katotohanang hindi nakikita, ang mga pag kakataong ayaw mong nakikita ng iba, unti unti itong lumalabas, and when that times came dont close you're eyes...when you see it wag mo balewalain but atleast face it"sermon ng kaibigan Kong attorney na si JORDAN KIM SOONG he's been my friend when I was on Korea

"Wow aga sermon as far as I know you are an  ATTORNEY not a PRIER" nag make face ako after I said it ngumuso ako na para bang isang baboy damn you friend

"Shibal" he look away. My brows start to raise up and I look at him head to toe

"Are you coursing me! Soong?"

"No, I'm sorry"hinila ko naman ang tainga nya para naman kasing Hindi ko naintindihan ang sinabi nya! Hello Korea is my best place when it comes on nature

UNTIL I FOUND YOUWhere stories live. Discover now