Kenma X Reader / Say You Won't Let Go

Arkadaşlık...

Okula yeni geldiğin için hiç bir yeri bilmiyordun bu yüzden okulun arkalarına gittin ve köşeye oturdun üzülmüştüm öyle demesine ama bi andan da mutlu idin. Çünkü seninle pek konuşmayacak sadece normal bir sınıf arkadaşı gibi olacaktı. Ve sende ona değer vermeyecektin. Ama yinede sana öyle demesi seni üzüyor idi çünkü ilk seninle doğru düzgün arkadaş canlısı olarak konuşan kişi o idi... aradan bir kaç dakika geçti nedensizce gözlerinden yaş akmaya başlamıştı ama neden olduğunu bilmiyordun. Göz yaşlarını silerken arkadan bir ses...

X: Hey! Iyi misin?!

Arkanı döndüğün anda şok olmuştun sana koşarak ve gülümseyerek gelen iki metre boyunda bir çocuk var dı. Bi dakika yaşlı mi bu neden saçları beyaz ki ama çok güzel duruyor.
(Nah kenmayı koyarım onu koymicam. Oda işte yavrum napsın sınıfta üzüldü ağlıyo Kuroo da onu teselli etmeye çalışıyor işte)
Yanina yaklaştı ve önüne eğilerek...

X: Merhaba , iyi misin? Neden ağlıyorsun? Ah bu arada ben Lev. Senin adın ne?

Y/N: hmh i-iyiyim bir şeyin yok , t-teşekkür ederim. N-Neden ağladığımı bende bilmiyorum. Ş-Şey bende Y/N.

Lev: Tanıştığımıza memnun oldum Y/N.

Y/N: B-Bende...

Dedin ve kalkıp beraber okulun içine gittiniz. Sen sınıfa girdiğinde Kenma kafasını sıraya gömmüştü ve Kuroo da yanında oturup belini sıvazlıyor idi. O an kendini fazla suçlu hissetmiştin , korkuyordun.  Kuroo seni gördü ve Kenma'yı dürttü ardından Kenma Kafasını kaldırıp yaşlı gözleri ile sana bakıyordu...
(Lan durun bismillah yazamıyorum ki ama abi cidden bi düşünüş şimdi siz sınıfa giriyorsunuz ve Kenma kafasını yavaşta sıranın üzerinden kaldırırken önündeki saçlar hafif hafif yüzüne vuruyor gözleri yorgun yaşlı bir sekilde size bakıyor Allahım gebericem neyse devam edelim... AAAAAAAA )
Seni görünce gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Ama sen içeri ne kadar mutlu gibi girmeye calişsanda Kenma'yı öyle göründe gözlerinden yaşlar boşalmaya başladı ve Kenma'nın yanına koşup yere kapandın ve bir yandan ağlıyor diğer yandan da konuşuyordun.

Y/N: Ö-Özür dilerim Kenma çok ozur dilerim seni üzmek istememiştim , umarım sana suçluluk duygusu hissettirmemisimdir , kendini kötü hissettirdigim için çok üzgünüm hepsi benim suçum çok özür dilerim. Belkide artık konuşmamalıyız. Üzgün...

Aniden omzunda bir el hissettin. Bu Kenma idi seni kaldırdı ve ardından sana sımsıkı sarılarak...

Kenma: Özür dilemene gerek yok
Y/N , asıl suçlu benim , eğer sana öyle demeseydim seni üzmeyecektim. Asıl ben özür dilerim...

Kenma'nın kollarından ayrıldın ve göz yaşlarını silerek saçlarını geri attın ve Kenma ile göz göze geldiniz çok gerilmistin ama yinede nedense fazla mutlu idin. Gözlerinin içine bakarak...

Y/N: Kenma üzgünüm ama yine de artık fazla konuşmamalıyız sadece normal bir sınıf arkadaşı gibi davranalım lütfen ikinizlede...

dedin ve Kenma nın gözlerine son kez bakarak saçlarınla gözlerini kapattın. Kenma nedense sanki bir şey söyleyecek gibi idi onun için bir kaç dakika bekledin ama hiç bir şey söylemiyordu.

*Kenma'nın gözünden*
" Y/N öyle diyince şok olmuştum neden öyle dedi ki... acaba onu fazla mi üzdüm ve bu yüzüden daha fazla üzülmek istemediği için mi benimle konuşmayı kesmeyi düşünüyor... Ama ben onu kolay kolay unutamam ki ilk kez Kuroo'dan başka birisi ile böyle ilk günden bayağı yakın arkadaş olmuştum ve beni mutlu etmişti hemde güldürmüştü. Sadece onun yüzüne baksam bile icim huzur doluyor idi o kısık utangac sesi guzel gülüşünü nasıl unutabilirdim ki resmen ona ilk bakışta ilk günde aşık olmuş gibi idim şimdide bana diyor ki artık konusmamamiz daha iyi olur. Kendine beni aşık ettikten sonra nasıl böyle dersin...   Keşke bunları sanada diyebilsem Y/N ama yine kalbini kırmaktan korkuyorum..."

Kalkıp tam yerine oturdun ki zil calmsiti ve ders başlayacağı için herkes sınıfa girmişti. Tabi siz mal gibi ağladığınız için gözleriniz kip kırmızı idi bu yüzüden hep aşağı baktınız...
Bütün dersler bitmiş idi sen de dışarı çıkıp abini bekliyor idin ama 1 saat beklemene rağmen gelmemişti sende kendin gitmeye karar verdin çünkü Kenma ve Kuroo gilin yanında daha uzun kalmak istemiyordun. Onlara veda edip yola koyuldun ki Tokyo'ya yeni taşıdığınızı unutmuştun...  gelirken etrafa bakmistin belki hatırladığın bir şey vardır diye etrafa bakınıyordun...

*Yazarın gözünden*
Y/N'nin abisi okula gelmişti ama ortalıklarda Y/N'yi göremeyince endişelenmişti. Rasgele önüne gelen birisine sordu

Abin: Şey buralarda uzun siyah saçlı kahkülleri gözünü kapatan biraz utangaç birisini gördünüz mü??   *mırıldanarak* neden bahsediyorsam sanki arkadaş edindi de...

Kenma: Y/N'den mi bahsediyorsun...

Abin: Ah evet evet o da sen Y/N'yi nereden biliyorsun

Kenma: En iyi arkadaştık... yani eskiden artık sadece sınıf arkadaşıyız...

Abin: Eskiden... Nasıl eskiden Y/N'nin asla arkadaşı olmadı ki...

Kenma: Yanı 2. derse kadar öyle idik ama sonra normal sınıf arkadaşları olduk...

Abin: Yoksa ona zorbalık mi yaptınız gebertirim sizi...

Kenma: Hayır sadece kendisi istedi artık sadece normal bir sınıf arkadaşları olacakmışız öyle dedi...

Abin: Bi dakika Y/N ilk günden arkadaş mi edinmiş hadda Y/N bir arkadaş edinmiş... Y/N sana artık arkadaş olmak istemediğini mi söyledi?!

Kenma: Yanı sayılır. Ona benzer bir şey...

Abin: *gülümseyerek* Y/N sana değer vermiş...

Kenma: O zaman neden bana artık konuşmak istemediğini söyledi?!...

Abin: *gergin bir sekilde* Y/N bunu size söylediğimi duyarsa beni gebertir ama onun değer verdiği kişiye güvenebilirim... A-Aslinda...
...
.
Bebeklerim bölümü burada bitirmem lazım üzgünüm biraz kısa oldu.
Bebeklerim umarım gününüz güzel geçmiştir umarım bir sorun yoktur. Belki yarın bu günden daha güzel bir gün yada daha kötü bir gün olabilir ama unutma , sen kendine sahipsin bu özel bir şey...
Bb kendinize iyi bakın bebişlerim. Ily🖤🖤.